De Brit Paul Durant (47) riskeert voor de rechtbank van Alicante een straf van 12 jaar cel wegens doodslag met een polohamer op zijn 41-jarige vriendin Karen Durrell die hij in februari 2004 na zijn misdaad deels opgegeten heeft. Haar lichaam is nooit teruggevonden.

De politie vond in de flat die beiden deelden wel bloed in haar bad, bebloede messen en een zaag met vleesresten aan. Vanuit de gevangenis schreef hij aan een krant dat hij aanvankelijk naar Spanje was gereisd om pedofielen te doden en op te eten en dat God hem via televisieberichten had opgedragen Karen te doden.

“Zij wist dat zij moest sterven”, schreef de verdachte nog. In een andere brief, aan een uitgever, stelde hij voor om zijn levensgeschiedenis te schrijven, wat volgens hem een bestseller zou worden. In dat schrijven bekende hij ook dat hij in Groot-Brittannië twee moorden had gepleegd, onder meer op een oude man die hem als kind had misbruikt.

In de jaren tachtig en negentig was hij in zijn geboorteland al meermaals veroordeeld wegens overvallen op geldtransporten. Hij vluchtte naar Spanje met een vals paspoort.

Dit is gewoon gruwelijk!! hieruit blijkt dat dingen die in het verleden zijn gebeurt waarschijnlijk een grote invloed hebben op wat je in je volwassenentijd doet. Want ik denk dat deze gruweldaden veel te maken hebben met het feit dat hij in zijn jeugdjaren in misbruikt geweest. Hij heeft de persoon die hem misbruikt heeft vermoord en hij ging ook naar Spanje met de bedoeling al de pedofielen te vermoorden. Ik denk dat hij door zijn daden is gaan geloven in een soort bovenbewustzijn en eigenlijk een beetje zot is geworden!!
Maar het blijft een gruwelijk gegeven dat je mensen vermoord en het is al helemaal horror dat je diem ensen dan ook nog gaat opeten!!
Eikeba...

Dit is gewoon te erg voor woorden. Wie doet nu zoiets gruwelijks? Wat gaat er in die mensen op dat moment om? Dat zal ik nooit kunnen begrijpen. Zoals Hanne zegt denk ik dat dingen uit je jeugd of het verleden een grote invloed hebben op je "volwassen" leven.

Die mens ik echt ziek, eerst een oude man vermoorden en dan een vrouw doden en daarna opeten. Ik denk ook wel dat de gebeurtenissen in de jeugd van die man blijven hangen zijn in zijn hoofd. Maar toch blijft het moeilijk voor te stellen hoe dit mogelijk is.

Ik zeg altijd: "Al goed dat zot zijn geen zeer doet!"
Dit vind ik wel erg ver gaan; je vriendin opeten.. Jammie! Maar ja, als het nu eenmaal in het 'koppeke' zit, is het er heel moeilijk uit te krijgen.
Oké, ik praat deze lugubere moord niet goed, maar er lopen heel wat gekken rond in deze wereld! Opsluiten in een isoleercel, dat is de enigste oplossing!

Doet me wat denken aan die Nederlandse studente aan de Sorbonne in Parijs.
Hoe heette die Japanner weer die haar opat?
Het was alleszins ergens in de jaren negentig.
Voor ik het vergeet, die man loopt weer gezellig vrij rond (mag wel zijn land niet verlaten).