ANTWERPEN - In Antwerpse kleuter- en basisscholen raken ruim 80 jobs niet ingevuld. Vanaf november wordt het tekort alleen maar groter. Nochtans zijn er genoeg leerkrachten.
Van onze medewerker

‘Het grootste probleem is niet het gebrek aan leerkrachten, maar wel dat veel leerkrachten niet in Antwerpen willen werken', zegt Ria Pauwels, VDAB-consulente voor onderwijs. Vandaag al telt de leerkrachtendatabank van de VDAB een tachtigtal openstaande vacatures in het kleuter- en basisonderwijs. Het is niet ondenkbaar dat het werkelijke aantal zelfs nog hoger ligt.

Bovendien is het traditioneel zo dat vanaf november heel wat leerkrachten tijdelijk afhaken door onder meer zwangerschapsverlof en ziekte. Daarnaast starten na het herfstvakantie ook nieuwe kleuters met hun schoolloopbaan, wat logischerwijs extra personeel vereist. Een vergelijking met de twee voorgaande schooljaren leert dat het aantal vacatures tussen oktober en november met ruim 30 procent toeneemt.

Merkwaardig genoeg zijn er vandaag in Antwerpen 86 werkzoekende leerkrachten ingeschreven bij de VDAB. Alleen blijken zij niet erg happig om de vacatures in te vullen.

‘Voor veel jonge leerkrachten is Antwerpen de ergste plaats waar je kunt terechtkomen', zegt Robert Voorhamme (SP.A), schepen van Onderwijs. 53 procent van de leerlingen in het Antwerpse basisonderwijs is een GOK-leerling (Gelijke Onderwijs Kansen – wat betekent dat deze leerlingen extra ondersteuning en zorg nodig hebben, vaak omdat hun ouders nauwelijks de taal machtig zijn. Dat Antwerpse leerkrachten een zwaardere job hebben dan hun collega's buiten de stad, mag duidelijk zijn.

‘We geven les aan een divers publiek. De uitdagingen in de stad zijn dan ook groter. Maar dat kun je ook positief bekijken', verdedigt Voorhamme zich. ‘Gedreven leerkrachten kiezen best voor Antwerpen. Hier is er ruimte om nieuwe dingen te proberen en wij hebben financiële middelen om meer omkadering te bieden. Ook een troef is dat de kans op werkzekerheid veel groter is in de stad.'

Om het nakende tekort aan te pakken organiseren de stad en de VDAB woensdag een bijzondere jobbeurs voor leerkrachten. Ook op lange termijn rijst er volgens Voorhamme een probleem, gelet op de vergrijzing en de vervrouwelijking van het lerarenkorps. ‘Wij rekruteren maar uit de helft van het bevolkingspotentieel', aldus Voorhamme. ‘Blijkbaar voelen nieuwe Belgen zich niet geroepen om les te geven.' ‘Zaak is vooral om nieuwe leerkrachten in de stad en in het onderwijs te houden', stelt de schepen. ‘Vandaag stopt een derde van de nieuwe leerkrachten binnen de vijf jaar omdat ze interimbaantjes combineren en geen uitzicht hebben op een stabiele job.'

Datum: 26/20/2010
Bron: De Standaard

Eigen mening:
Ergens kan ik er wel inkomen dat er leerkrachten zijn die niet in Antwerpen willen lesgeven. Als er zoveel allochtonen zijn die nauwelijks Nederlands kunne spreken of zelfs verstaan, is het voor de leerkracht wel moeilijk om iets uit te leggen. Maar anderzijds, als er zoveel leerkrachten ingeschreven zijn als werkzoekende, vind ik het maar vreemd dat ze niet willen lesgeven in Antwerpen. Willen ze dan geen geld verdienen? Als je nu een job aanneemt in Antwerpen gaat lesgeven en blijft solliciteren in andere scholen, dan kan je toch al geld verdienen, ervaring opbouwen,... Wat gaat er anders gebeuren met de scholen waar niemand of toch veel te weinig leerkrachten willen lesgeven? Wat moeten de leerlingen dan doen? Waar moeten ze naar school gaan?

In Brussel is er een gelijkaardig probleem, weinig tot geen leerkrachten wil daar les geven. Wat toch wel gezegd mag worden, is dat er van de leerkrachten van GOK- leerlingen veel ( misschien zelfs meer) inspanningen verwacht worden ( zonder te beweren dat andere leerkrachten geen grote inspanningen leveren!) . Reken daarbij dat je als beginnend leerkracht minstens 4 jaar moet wachten op een vaste benoeming en het loon is niet bepaald naar behoren als je kijkt naar de inspanningen die er geleverd moet worden. Vele factoren die allemaal een stukje bijdragen tot een demotivatie van leerkrachten om in die steden te gaan werken.

Wat levert dat op? Verloren potentieel en talenten omdat de leerlingen deze niet volledig hebben kunnen ontwikkelen door het tekort aan leerkrachten. Er zijn al meermaals voorstellen gedaan om deze leerkrachten een hoger loon te geven ( om ze in de steden te behouden) maar dan vind ik persoonlijk dat alle leerkrachten naar inspanningen moeten betaalt worden, niet enkel diegene in de steden. Dan rijst natuurlijk ook wel de vraag hoe je de mate van inspanningen gaat meten. Dit alles op voorwaarde dat zo'n loonsverhoging iets uithaalt en dus wel degelijk meer leerkrachten aantrekt zonder dat de kwaliteit eraan verloren gaat. Maar dat is een andere zaak, ik ben benieuwd naar wat de uiteindelijke oplossing voor dit probleem zal opleveren.

__________________
Everybody is a genius.
But if you judge a fish by its ability to climb a tree,
it will live its whole life believing that it is stupid. A. Einstein

Jij denkt dat je zomaar dan in de school in Antwerpen kan zeggen: sorry ik heb nu een aanbod in een andere school, ik ben weg!

Je tekent een contract voor een bepaalde duur, ik kan begrijpen als het er een dergelijk groot tekort is dat dit wel voor het hele jaar is. Dus dan kan je niet halverwege niet zomaar vertrekken.
Daarom dat bepaalde leerkrachten gewoon wachten tot er iets anders komt.
Je bouwt misschien wel ervaring op maar voor je TADD uren telt het dan toch niet, als je niet van plan bent er te blijven.

Mijn zus werkt al jaren als kleuterjuf in Deurne, ze is er gelukkig en ze zou er zelfs niet vertrekken als je haar er geld voor geeft.
Mensen hebben een verkeerd beeld ervan.
Aan de andere kant kent zij Antwerpen maar al te goed en heeft ze mij verboden om in bepaalde scholen te gaan solliciteren. Het is dus een dubbeltje op een kant.

Laten we hopen dat ze gemotiveerde leerkrachten vinden!

Dé reden waarom leerkrachten daar niet willen werken durft men precies niet uit te spreken: agressie!?

Het heeft naar mijn mening maar weinig te maken met taalachterstand maar veel met de betrokkenheid van de ouders. Ouders die (bijna) alle verantwoordelijk mbt opvoeden doorspelen naar de leerkrachten. Leerkrachten voelen zich hier vaak machteloos tegenover en worden daardoor verbitterd.

Zoals Eva het beschrijft "je neemt een job in Antwerpen als een tussenoplossing en als je iets beters vindt, ben je weg" wordt voortdurend gedaan met als gevolg: ze vinden weer niemand anders om te job in te vullen, dus lln moeten in studie, lln worden vervelend omdat ze wéér studie hebben, komen opgedraaid de volgende les binnen, die leerkracht kan er ook niet meer tegen en zoekt ook een andere job, ... vicieuze circel!

Wat als de ouders zelf het huiswerk niet begrijpen/verstaan waarmee hun kind naar huis komt? Taalachterstand binnen het gezin levert automatisch een mindere betrokkenheid op.
Hoe ga je als leerkracht iets abstract uitleggen (bv. bepaalde wiskunde) aan kinderen die de taal niet beheersen? => frustrerend

Hoe kan je als leerling iets bijleren als je de taal van de leerkracht niet spreekt ( of heel povertjes) ? Niet moeilijk dat er frustratie optreedt, hoe zou je zelf zijn.

Het is begrijpelijk langs beide kanten en deze kanten spelen op elkaar in, in de negatieve zin dan.

__________________
Everybody is a genius.
But if you judge a fish by its ability to climb a tree,
it will live its whole life believing that it is stupid. A. Einstein

Ik begrijp jouw reactie, even ter verduidelijking: ik spreek natuurlijk niet over mensen die hier enkele maanden, jaren zijn maar over mensen die hier geboren zijn.

Hoe komt het dat de VDAB zegt zoveel vacatures in kleuteronderwijs en lager onderwijs te hebben als er al maanden maar enkele op hun site te vinden zijn? Sinds vorige week hebben ze de lijst met enkele tientallen vacatures aangevuld, maar wanneer je informeert bij de scholen in kwestie, dan krijg je als antwoord dat het maar dient om een werfreserve aan te leggen.

Inderdaad, vandaag wordt er een jobbeurs georganiseerd in Antwerpen. Ik ken iemand die een uitnodiging kreeg om zich daar te melden. Benieuwd of zij straks thuis komt met een contract.

Persoonlijk denk ik ook dat bepaalde scholen hun personeel gemakkelijk kunnen behouden, gewoon omdat het daar aangenaam werken is. Het hangt een beetje van de leerkracht zelf af. Sommigen geven graag les in een eerder conservatieve school, liefst nog in de richting Latijn of ASO, waar de blokbeesten zitten. Voor anderen mag het wat uitdagender zijn. Feit is dat je je job graag moet blijven doen. Wanneer je elke dag mentaal uitgeput naar huis gaat, dan hou je dat op lange termijn niet vol. Het is algemeen geweten dat er bepaalde scholen zijn in het Antwerpse, waar je sterk in je schoenen moet staan om het daar vol te houden. In sommige scholen wisselt het personeelsbestand met de snelheid van klanten in een grootwarenhuis.
Anderzijds vind ik het wel een verrijking wanneer je een eerste opdracht gedaan hebt in zo'n school, omdat je daarna alles beter kan relativeren en appreciëren.

Hiermee wil ik graag nog iets toevoegen aan mijn reactie van gisteren.

De sollicitante in kwestie vertelde mij dat de jobbeurs niets anders was dan een klein lokaaltje dat werd gevuld door enerzijds een vertegenwoordiging van de VDAB en anderzijds 5 standen met vertegenwoordigers van scholengemeenschappen. Wanneer je je aanmeldde bij een scholengemeenschap kreeg je een foldertje, m.a.w. reclame. De sollicitante was naar deze beurs gegaan met het idee om c.v.'s af te geven en had hiervoor een 60-tal kopies laten nemen van haar c.v. Men weigerde deze aan te nemen. De sollicitanten moesten hun curriculum maar elektronisch doorgeven. Bovendien zei men nadrukkelijk dat het om werfreserves ging!

Dus, dames en heren van de VDAB, mogen we dan aannemen dat eergisteren plots alle vacatures werden ingevuld?