Afdokken of opa mee naar huis nemen


In Catalonië zijn veel werknemers in het onderwijs en de gezondheidszorg in juli niet of slechts gedeeltelijk betaald. Zowel de overheid als de burgers zitten op hun tandvlees.


Goldy Rodriguez is onderwijzeres in Barcelona. De jongste jaren is haar loon al twee keer verlaagd. ‘Met de verhoging van de btw gaat bovendien alles duurder worden', zegt ze. ‘Het wordt echt te gek als de overheid ook nog haar problemen op ons gaat afwentelen.'

Die problemen, dat is direct geldgebrek. Catalonië had in juli onvoldoende liquide middelen om al zijn personeel te betalen. Vooral wie in dienst is van organisaties die afhangen van de overheid, zal pas in de loop van augustus loon ontvangen. Met name sociale diensten, zoals voor bejaarden, druggebruikers of geplaatste jongeren, staan laag op het prioriteitenlijstje van de Catalaanse regering. Die diensten moeten op hun beurt keuzes maken: verzorgend personeel wel betalen, conciërges of schoonmakers voorlopig niet. En facturen met zoveel mogelijk vertraging betalen.

Goldy Rodriguez' vader verblijft in een bejaardentehuis in het district Sant Andreu. Ze heeft uit de krant moeten vernemen dat de Catalaanse bejaardentehuizen krap zitten: ofwel nemen de kinderen hun familielid tijdelijk mee naar huis, ofwel schieten ze het geld voor dat de overheid schuldig is. De koepel van Catalaanse bejaardentehuizen waarschuwt dat ze bij gebrek aan mensen en middelen niet meer kan instaan voor de verzorging'.

‘Het is ronduit schandalig aan het worden. We betalen steeds meer voor steeds minder diensten', zegt Rodriguez. De regering heeft verzekerd dat het probleem zich in augustus niet zal herhalen, maar wanneer de achterstallige betalingen voor juli zullen worden opgehoest, kan niemand zeggen.

Woordvoerder Francesc Homs liet optekenen: ‘De verstrekking van de liquide middelen is de verantwoordelijkheid van de federale overheid. Zij staat daarvoor in en dat doet ze niet.' De Spaanse overheid en haar deelstaten staan in toenemende mate met getrokken messen tegenover elkaar. Andalusië en Catalonië verzetten zich tegen de besparingsnormen die hen worden opgelegd.

Maar niet alleen de verschillende bestuursniveaus laten hun tanden zien. De burgers hebben er ook meer dan genoeg van. Het gevoel dat de besparingen noodzakelijk, maar onevenredig en zelfs onrechtvaardig zijn, neemt snel toe.


Intelligente besparingen

De website RecortesInteligentes.com, een initiatief van Spaanse ondernemers, verzamelt voorstellen voor ‘intelligente besparingen'. Het valt op dat de Spanjaard vooral zijn overheid wat lichter wil zien: afschaffing van de senaat, samenvoeging van de minst bevolkte provincies, geen overheidsmededelingen op papier meer, enzovoort. Ook wordt voorgesteld dat de belastingdienst standaard het inkomen en patrimonium bekijkt van elke politicus bij de beëindiging van zijn mandaat.

De vrij militante bestsellerschrijfster Lucía Etxebarria kloeg onlangs aan dat de Spaanse politici zichzelf nog geen besparingen hebben opgelegd: er worden geen bestuursniveaus afgeschaft, geen salarissen afgetopt en de oud-presidenten González en Aznar strijken nog altijd jaarlijks 80.000 euro op. ‘Een onethische luxe', zegt Etxebarria.

De socialistische partij lijkt de hete adem van de burger al te voelen en heeft haar oud-ministers verplicht af te zien van een ontslagvergoeding waarop ze wettelijk recht hebben. Ook oud-premier Zapatero weigerde zijn ontslagpremie, of kreeg het bevel die te weigeren.

Volgens de laatste peilingen verliest de regerende Partido Popular nu al veel steun bij de bevolking. De socialisten, die vorig jaar genadeloos werden afgestraft, profiteren daar echter niet van. Het zijn de kleinere, radicalere partijen die hun aanhang zien groeien. Ook op dat vlak begint Spanje op Griekenland te lijken.


DS, 02-08-2012 (Frank Cloostermans)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB