Mbark Boussoufa ruilt waarschijnlijk Anderlecht voor Terek Grozny, de ploeg van Ramzan Kadyrov, berucht massamoordenaar, folteraar en schender van de mensenrechten...

Een aantal van zijn 'acta', geplukt van HLN.BE (10-03-2011)

"Wat Kadyrov denkt over journalisten? Misschien geeft dit een idee: op 7 oktober 2006 liet hij Anna Politkovskaya, de journaliste die het had aangedurfd om bewijs te verzamelen dat Ramzan persoonlijk meedeed aan folteringen en moordpartijen neerkogelen in de lift van het appartementsgebouw waar ze woonde in Moskou. 7 oktober was niet toevallig, de moord op Politkovskaya was Kadyrovs bizarre idee van een verjaardagscadeau voor Vladimir Poetin zou de Tsjetsjeense leider later pochen tegen leden van zijn gevreesde doodseskaders, de Kadyrovtsy."

"Poetin, die Kadyrov nog de hoogste Russische eretitel verleende (Held van de Russische Federatie), krijgt het immers behoorlijk op zijn zenuwen van de "niet geautoriseerde militaire bewegingen" van de de door de Tsjetsjeense bevolking zo gevreesde Kadyrovtsy. De Kadyrovtsy bestaat uit leden van de voormalige Veiligheidsdienst van de papa van Ramzan, Achmat. De militie, best te omschrijven als een kruising tussen de Securitate van Ceauşescu en de Salavadoriaanse doodseskaders, telt naar schatting 12.000 leden."

"Ramzan Kadyrov voert niet alleen een totalitair schrikbewind, hij is ook een kleurrijk figuur. Hij houdt ondermeer een leeuw en een met uitsterven bedreigde Siberische tijger als huisdier. Daarnaast is er een klein leger vechthonden, een wolf en een beer. Toen zijn eerste zoon werd geboren in november 2005 kreeg heel Tsjetsjenië een openbare vrije dag, die werd gevierd door de Kadyrovtsy door machinegeweervuur gedurende de hele nacht, dat burgers deed schuilen in hun kelders."

"De man is ook een fervent voorstander van polygamie (iets wat zijn Russische "vrienden" degoutant vinden), heeft gokken verboden en de verkoop van alcohol serieus aan banden gelegd. Overal waar je komt in Grozny valt er niet te ontsnappen aan zijn portret. Hij is ook geobsedeerd door Che Guevara, kleeft zich blijkbaar thuis vaak als de Cubaanse vrijheidsstrijder. En hoewel naar de buitenwereld gelukkig getrouwd is er gedocumenteerd prostitutiebezoek. Vorig jaar dook er zelfs een sekstape op van Kadyrov met twee dames in een sauna. Kadyrov volgde slechts enkele jaren lagere school. Toch is hij erelid van de Russische Academie van Wetenschappen."

"Er zijn ondertussen honderden getuigenissen verzameld door mensenrechtenorganisaties over een Ramzan Kadyrov die deelneemt aan folterpraktijken. Hij heeft daarvoor zelfs een speciale kelder in zijn huis. Kadyrov ontkent dat allemaal. Gevraagd naar de moord op Politkovskaya is zijn uitleg dat die gepleegd werd door de in Engeland wonende oligarch Boris Berezovsky, die de moord zou bevolen hebben om Rusland en Ramzan zelf in een slecht daglicht te stellen. Plus: "Ze was beter huisvrouw geworden. Dan was dat allemaal niet gebeurd. Ze heeft haar lot zelf gezocht. En het is de Almachtige die uiteindelijk als rechter optreedt."

"Gezien het bewijs dat we hebben verzameld, is er bij ons geen twijfel dat de meeste van de misdaden die nu worden gepleegd in Tsjetsjenië het werk zijn van de mannen van Kadyrov. Er is ook geen twijfel in onze hoofden dat Kadyrov persoonlijk heeft deelgenomen in het slaan en martelen van mensen. Wat zij doen, is pure wetteloosheid. Om het nog erger te maken zitten ze ook achter mensen aan die onschuldig zijn, wiens namen werden gegeven door iemand die werd doodgemarteld."

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Ik heb niet gestemd voor 1 van de 2 stellingen, want ik heb hier een dubbel gevoel over. Enerzijds vind ik niet dat je dat doet, voor zo'n man gaan spelen. Hij heeft zoveel misdaden op zijn naam staan, hij verdient eigenlijk levenslang achter de tralies te zitten. Maar dit is niet het geval, hij loopt gewoon vrij rond.
Anderzijds, een profvoetballer heeft van zijn hobby, zijn job kunnen maken. Voetballen is dus eigenlijk zijn werk. Als wij onszelf enorm kunnen verbeteren (financieel gezien), door elders te gaan werken, dan ben ik er van overtuigd dat 95% zou vertrekken. Het gaat hier niet om enkele honderden euro's per maand meer, zeg maar gerust duizenden euro's meer.

Financieel gezien kan ik de beslissing van Mbark dus zeker wel volgen. De club heeft ook een 'monument' in het voetbal als trainer, namelijk Ruud Gullit. Hij zal er zeker ook voor iets tussen zitten dat Mbark naar Terek Grozny is verhuisd. Als zo iemand voor zo'n club wilt werken, waarom hij dan niet?

Ik denk als we in de gewone bedrijfswereld gaan kijken, dat er ook veel 'grote mannen' zijn die iets op hun kerfstok hebben. Natuurlijk niet in die mate als de voorzitter van Terek Grozny, maar toch wel dingen als fraude, bedrijfsspionage, enz. Dat zijn dingen waar je je als werknemer ook niets van aantrekt. Je werkt ergens, zodat je geld kan verdienen.

Persoonlijk weet ik niet welke keuze ik zou gemaakt hebben als ik Boussoufa was. Een loon dat zeker groot genoeg is om te kunnen doen en laten wat hij wilt (het loon dat hij bij Anderlecht kreeg) of een loon dat zo groot is, dat je bij wijze van spreken, je hele familie kunt laten doen wat ze willen. Hij gaat naar een zeer gewelddadige buurt verhuizen nu en de vraag is of hij in zulke omstandigheden kan leven. Hier had hij nog mensen die dezelfde taal spraken en een vertrouwde omgeving. Ginder zal hij grotendeels in een gevoel van onveiligheid leven. En veiligheid is bij mijn weten toch een basisbehoefte voor een mens.

Ik hoop voor hem dat hij de juiste beslissing heeft genomen en dat hij nog mag genieten van zijn nieuwe club. Ik wens hem in ieder geval veel succes!

Dit is nogmaals een ideaal voorbeeld van hoe geld het voetbal en een persoon kan verzieken. Een speler die een club in het midden van het seizoen verlaat om bij een andere club heel veel geld op te strijken. Clubspelers zijn met uitsterven bedreigt als ze al niet uitgestorven zijn.
Iedereen begint het spelletje voetbal te spelen als hobby. Geld komt er niet aan te pas. Je speelt voor je plezier met vrienden. Wanneer je wint is er leute wanneer je verliest is er iets minder leute. Het draait allemaal om het plezier dat je aan het spel voetbal beleeft. Geld komt er dan nog niet aan te pas. Tenzij het lidgeld aan de club.
Vervolgens word je ouder en blijkt het dat je iets of wat aanleg hebt om te voetballen. Een tikkeltje kunnen voetballen en daar begint het geld te rinkelen. Boussoufa verdient miljoenen euros maar in het Belgische provinciale voetbal draait het ook al om die euros. Honderd euro, tweehonderd euro,...
Een beetje kunnen voetballen en ze staan er al. Hier krijg je zoveel daar krijg je zoveel. Waar ga ik nu voetballen? Je gaat voetballen waar ze het meest betalen.
Niemand vraagt zich af waar het geld vandaan komt. Ik zou er niet met kunnen leven dat er gemoord wordt voor mijn premie uit te betalen. Elke maand misdaadgeld op mijn rekening terugvinden.
Een voorzitter hebben die vele schandalen op zijn kerfstok heeft. Geld, geld, geld en nog eens geld. Waar het vandaan komt interesseert niemand zolang het beloofde geld iedere maand maar op de rekening staat. Ik vind het jammer want had Bouss goed kunnen pingpongen had hij nooit zoveel geld verdiend. Het had gedraaid om het spel pingpong en niet om het geld.

Citaat Jens Cuypers:


Met deze stelling ben ik het absoluut niet eens. Boussoufa heeft van zijn hobby inderdaad zijn job gemaakt en moet hier dus van kunnen leven. Het is normaal dat hij een contract sluit om goed te kunnen leven en nog wat opzij te kunnen zetten. Maar bij Anderlecht had hij dat al. Hij kon zelfs al veel opzij zetten.
Ik kan mij niet voorstellen dat Boussoufa gelukkiger wordt met dit contract. Zeker als je weet waar het geld vandaan komt. Ik begrijp niet dat je bloedgeld wilt aannemen, zeker als je het eigenlijk niet nodig hebt. Wat Jens zegt, dat er in de wereld talloze mensen zijn die hun fortuin op oneerlijke wijze hebben verdiend, klopt. Maar dat maakt nog niet dat Boussoufa dat ook moet doen. Bovendien betwijfel ik of zijn leven bij zijn nieuwe club er beter uit zal zien.

Onvoorstelbaar hoe laag mensen door hebzucht kunnen vallen!

Hanne, ik kan jouw gedachtegang ook volledig begrijpen. Maar stel je nu voor dat jij een nettoloon zou hebben van €2000 euro. Dat is een redelijk hoog loon, waar veel mensen niet aan komen. Je zal ook de mogelijkheid hebben om wat spaarcentjes aan de kant te kunnen zetten. Maar op een dag krijg jij elders een werkaanbieding, waar je meer dan het dubbele kan verdienen. Het is echter wel een tak van een multinational met een omstreden persoon aan het hoofd van deze grote multinational. Ga jij deze job dan laten schieten, omwille van hem?

Ik vind het ook helemaal niet correct dat hij gaat voetballen voor iemand met zulke feiten op zijn naam, maar ik kan wel aannemen dat hij deze financiële beslissing neemt. Uiteindelijk is het ook Ruud Gullit die in het team de leiding heeft, de voorzitter zorgt veel eerder voor financiële steun en het transferbeleid.

En of het leven hem ginder bevalt, dat valt af te wachten. Het is een risicovolle stap die hij zet, maar wie niet waagt niet wint.

Nog enkele opmerkingen:

Een voetballer zijn carrière kan ook van de ene dag op de andere voorbij zijn. Stel je maar voor dat je een zware blessure krijgt, dan heb je gedaan met 'werken'. Dat voetballers veel te veel verdienen, is een feit. Maar zij denken ook aan de reserves die ze moeten opslaan.

De meeste kunnen na hun carrière nog wel gaan verder werken als voetbalanalist of als trainer, maar toch is dit niet voor iedereen weggelegd.

Dan nog een ander punt. Vele onder ons dragen ook schoenen van Nike. Enkele jaren geleden is er bewezen geweest dat er enorme kinderarbeid gekoppeld is aan het maken van deze schoenen. Toch blijven we deze schoenen dragen. Dus hier geven we zelf ook toe aan foute praktijken.

Ik wil hier mee aan tonen, je moet gewoon alles een beetje wikken en wegen. Het is niet zo vanzelfsprekend om dat geld te laten schieten voor een topvoetballer. Bovendien heeft de club enorm veel ambitie voor volgend seizoen. Dus professioneel gezien, kan dit ook veel te maken hebben gehad met de keuze van Boussoufa.

Drastische verandering in de transfer..

Gelezen op teletekst:

Verrassende wending in de zaak-Boussoufa: de Marokkaan verkast niet naar Terek Grozny, maar wel naar Anzji Machatsjkala, de club van Joao Carlos.

(later meer)

Artikel op site van RSCA:
Mbark Boussoufa en Royal Sporting Club Anderlecht bereikten vandaag een akkoord met Anzji Machatsjkala. De speler zal de volgende 3 seizoenen voor de club uit de hoodstad van de Russische deelrepubliek Dagestan voetballen. Hij vertrekt met onmiddellijke ingang naar Dagestan.

Bron: http://www.rsca.be/go/nl/article/29...t_naar_dagestan

DAGESTAN MON AMOUR


Vierendertig is hij, die Ramzan Kadyrov. Het zijn van die weetjes waardoor ik me intens voel tekortschieten. Eén jaar jonger dan ik, en al militieleider geweest, folteraar, wreker van zijn vader, nu president van Tsjetsjenië en eigenaar van een voetbalclub die Ruud Gullit als trainer gestrikt heeft. Ruud Gullit! De enige Rode Duivel die ik ooit bij naam gekend heb! Man toch, hoe die 'Goooooooooal!' op televisie kon roepen - ah, in de woeste fleur van mijn vaders jonge leven, vanop afstand door mij geobserveerd.

Maar het is dus Dagestan geworden voor Boussoufa. Kadyrov mag weer naar hartenlust voort mensenrechten schenden, ons kan het niet meer schelen. Niet dat het in Dagestan zo goed gaat, op de site van Human Rights Watch kun je lezen over politiegeweld en foltering, maar laten we daar niet over zeuren. Niemand kent Dagestan, dus behoudt Boussoufa zijn status van rolmodel. Tot vorige week wist ik niet dat hij die had, maar ik had het kunnen veronderstellen. Voetballers zijn als prinsessen: zolang het tegendeel niet bewezen wordt hebben ze een hart voor het milieu, dieren en kinderen met kanker, en dan wordt het tegendeel bewezen.

Een en ander doet denken aan het gekronkel van al die wereldsterren die ooit hebben opgetreden voor Kadhafi en zijn zotte zonen, van wie de zotheid bewezen wordt door het feit dat ze een miljoen dollar veil hadden om Mariah Carey vier liedjes te laten zingen. Twee dollar per noot is dat. Nu geeft Beyoncé haar miljoen aan een heropbouwfonds in Haïti, 50 Cent doneert aan Unicef, terwijl Usher zoals altijd de verstandigste is: hij spreidt zijn vermogen over 'diverse humanitaire doelen'.

Zeg ervan wat je wil, maar ik vind het unfair. Natuurlijk is het onkies om geld te accepteren van Kadhafi, maar het is ook niet dat ze hem geholpen hebben om zijn onderdanen te onderdrukken. Ze hebben geen foltertechnieken aangeleerd aan de geheime politie, ze hebben geen wapens geleverd, ze hebben zelfs geen propaganda gevoerd voor het regime. Ze hebben de dictator en zijn gasten simpelweg geamuseerd. Het is een merkwaardige ethische omkering: de mensen die het minst invloed gehad hebben, krijgen het felst de rekening gepresenteerd. Ik heb alvast nog niemand horen pleiten om de Europese bedrijven die zaken deden in Libië, FN ik zeg maar wat, de winst die ze daar gemaakt hebben te laten wegschenken.

Het zegt iets over hoe wij omgaan met ethiek. We hebben die uitbesteed. Iedereen accepteert dat in de wereld die er écht toe doet, die van politiek en economie, ethische overwegingen ondergeschikt zijn aan andere. En zelfs in ons eigen leven vinden we ze eerder hinderlijk - let op uw reactie wanneer ik nu iets zou zeggen over de vis die u koopt en waarvan u niet nagekeken heeft of die aan het uitsterven is, over de vliegvakantie die u boekt en die het klimaat naar de vaantjes helpt, over uw kinderen die bijdragen aan de overbevolking en over die eeuwige auto, onze hoofddoek van gewapend staal, symbool van vrijheid en zelfgekozen onderdrukking, waar we ons vol bittere woede rond verenigen als men hem bekritiseert.

Eigenlijk heeft iedereen een hekel aan ethiek. Die is nuttig om anderen mee om de oren te slaan, maar niet iets voor het echte leven van de gewone hardwerkende man die we zelf zijn. Dus rekenen we op een aparte klasse, die geen echt leven leidt, om de illusie hoog te houden. Vroeger waren dat geestelijken, vandaag bekendheden uit sport en media. Ze spelen die rol graag, ze gebruiken hem om hun populariteit groter te maken, maar is het fair om het hen te verwijten als ze in de fout gaan? Zijn ze niet zoals wij allen: de ene dag nobel, de volgende profiteur?

Want uiteindelijk weet iedere katholiek: niets zo heerlijk als de zonde. Je wéét dat je op de herkomst van die vis zou moeten letten, en toch: yeah, fuck it! Zou zo'n Boussoufa er niet naar uitkijken: eindeloos geld scheppen waarvan je de herkomst niet wil kennen, overal per vliegtuig heen gaan, rondstuiven in een zwarte SUV in een land waar mannen nog wapens dragen, een land met échte leiders, die zich geen bal aantrekken van dat suffe gezeik der moraalridders? Vrijheid, succes, rebellie! Zijn dat ook geen idealen die beroemdheden ons verkopen?

Tom Naegels is schrijver


DS, 12-03-2011

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB