Ik blijf van mening dat een leefloon hoort te zijn voor mensen die door een bepaalde beperking (al dan niet fysiek) niet kunnen gaan werken. Na x-aantal tijd je uitkering kwijt zijn van de RVA is voor mij geen reden om een leefloon te krijgen. RVA en VDAB hebben onderling regels en tricks om mensen weer aan het werk te krijgen, dit lijkt me eerder hun job om tewerkstelling te bevorderen. Dat ter zijde vind ik het een goed idee om persoonlijke contracten op te stellen. Ieder persoon is anders, ieders zijn situatie ligt anders en dus moet er ook een persoonlijk contract zijn. Dit maakt het ook veel duidelijker voor beiden partijen wat er verwacht wordt en is er achteraf minder discussie mogelijk.