SIMPLE COMME BONJOUR


De koffers staan gepakt, de neuzen richten zich naar verre oorden. Wie zijn brood verdient in of rond de Wetstraat moet echter nog een drietal weken wachten, want niemand wil het mirakel van 15 juli missen, de dag waarop alles anders zal worden.


Het seizoen 2007-2008 zal vooral herinnerd worden als het jaar van de drie federale regeringen, waarvan er geen enkele echt regeerde. Omdat de Belgische deur te smal blijkt om noord en zuid er nog samen door te wringen. Maar 2007-2008 was ook het jaar waarin het Vlaamse beleid rond Brussel zwaar onder druk kwam. Vlaanderen groeide uit tot het Benidorm van internationale onderzoekscommissies. Populair vakantieoord voor wie liever geen inspanningen doet om zich een beetje te verdiepen in cultuur, gebruiken en geschiedenis van de inboorlingen. Want 'we' krijgen het niet uitgelegd aan de buitenwereld. Blijkbaar niet eens aan een heel stuk binnenwereld.

'Getuigt het niet gewoon van een gezond democratisch beginsel wanneer een gemeente met meer dan 60 procent Franstalige inwoners een tweetalige gemeente wordt?', vraagt een Vlaamse specialist in ondernemingscreativiteit zich in deze krant af. Mogen we even de logica van die redenering doortrekken? En dan mag iedereen op vakantie.

Als genoeg inwijkelingen weigeren zich aan te passen aan de taal van de nieuwe omgeving, volgt de beloning van gebiedsuitbreiding. Demografisch imperialisme als democratisch beginsel. Weg met het uitgangspunt dat nu al ruim een halve eeuw voor vrede zorgt in Europa: respect voor de grenzen. Leve het Lebensraum-ideaal, waarmee een belangrijk stuk oorlogslogica van vorige eeuwen gerehabiliteerd wordt.

Het kan ook anders. Wim en Chantal zijn Vlamingen die in Jodoigne een lap grond bebouwden (DS 13 juni). Volgens de burgemeester zijn de Wimmen en Chantals daar al met zowat duizend. Hebben zij een partij opgericht die faciliteiten of zelfs de aanhechting bij Vlaanderen bepleit? Neen, zij verklaren: 'We hebben het ons nog geen dag beklaagd dat we Walen zijn geworden.' In Vlaams-Brabant zou dat bij vele Antoines en Antoinettes klinken: 'We hebben nog geen dag overwogen Vlamingen in Vlaanderen te worden.'

Communautaire problemen in Jodoigne? Onbekend. Want: 'In de gemeente weten we niet altijd wie Nederlandstalig is. Iedereen past zich hier aan en zegt bonjour. Je kan hier als Vlaming ook niet echt eisen stellen, maar eigenlijk vinden we dat ook niet erg.' Simple comme bonjour dus. Gevolg: 'De Franstalige inwoners van Jodoigne zijn best tevreden met hun Vlaamse stadsgenoten.' Want, zegt de lokale slagerin: 'Al die communautaire problemen tussen Frans- en Nederlandstaligen zijn toch nutteloos. Hier gaat dat ontzettend goed tussen ons.' Juist, want de Vlamingen doen wat honderdduizenden voor hen in heel Wallonië deden: zich aanpassen. Hun nakomelingen leiden geen partijen die Vlaamse gebiedsuitbreiding nastreven, maar ontpopten zich tot volbloed Waalse politici die luisteren naar namen als Reynders of Onkelinx. Welke internationale commissie komt onderzoeken waarom honderdduizenden Vlamingen in Wallonië geen communautaire heisa veroorzaken en honderdduizenden Franstaligen in Vlaanderen de boel verzieken?

Of nog een paradox die onder de loep kan worden genomen door een Bretoense burgemeester met te veel vrije tijd. Volgens de Franstalige media zijn de Vlamingen onverdraagzaam, ziekelijk extremistisch en afkerig van solidariteit. Maar 60procent van de Walen verkiest het Belgische beleidsniveau (in meerderheid bevolkt door francofonenvreters) boven het Waalse (uitsluitend gevuld met ruimdenkende en verlichte geesten). Wordt Wallonië bevolkt door masochisten? Of kunnen ze gewoon beter rekenen?

Als er nog volk te vinden is voor een derde commissie internationale waarnemers, mag die de nota van Kirsch en Dubois onder de loep nemen. Die gewezen medewerkers van Dehaene stelden vorige week een nieuw model van financiering van de deelstaten op. Uit hun cijfers leren we dat voor elke 110 euro die een Vlaming in de Belgische pot gooit er maar 86 euro uit een Waalse of Frans-Brusselse zak komt. Omdat we rijker zijn, en rijke mensen mogen wel wat van hun extraatjes doorschuiven naar de minder fortuinlijken. Maar in België krijgt Vlaanderen per kop 98 euro terug, het Waalse gewest of de Franse Gemeenschap 102.

Met die wetenschap in het achterhoofd overweeg ik een politieke partij op te richten die de overheveling van Mortsel naar Wallonië eist. Met een corridor over de middenstrook van de E19. Kunnen we meteen fileloos naar la capitale rijden.

Peter De Roover is politiek secretaris van de Vlaamse Volksbeweging.


DS, 25-06-2008

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB