'Belgische belangen zijn slecht verdedigd'


BRUSSEL - Dexia is nooit een geïntegreerde bank geweest, omdat de Belgen en de Fransen elkaar naar het leven stonden. Ondertussen stapelden de risico's zich torenhoog op, met alle gevolgen van dien.


'De Dexia Group is altijd verdeeld geweest. De twee belangrijkste delen -de Franse poot en de Belgische tak- werkten niet samen. Van coördinatie was geen sprake. Noch op het vlak van strategie, noch op het domein van het risicomanagement. We hebben dat cash betaald.'

Axel Miller, de voormalige topman van Dexia -hij was ceo van Dexia Group van 2006 tot 2008 en hoofd van Dexia Bank België van 2003 tot 2006- wond er vrijdag in de bijzondere Dexia-commissie geen doekjes om. Het falen van de Frans-Belgische instelling is het gevolg van permanente bestuursspanningen tussen Frankrijk en België, die nooit opgelost raakten. Nochtans zijn er volgens de gewezen directievoorzitter momenten genoeg geweest om de groep, mits structurele aanpassingen, in rustig vaarwater te loodsen.

'Frankrijk sprak altijd uit één mond. België niet. Het is nooit duidelijk geweest wie voor wat precies verantwoordelijk was. Dat werkte contraproductief. En de consequenties daarvan zijn legio: het verlieslatende FSA (het Amerikaanse filiaal van Dexia, red.), de problemen in Nederland met de Amsterdamse zakenbank Kempen & Co… Dat waren slecht voorbereide plannen, die de groep verzwakten', aldus Miller, afgemeten en streng.

De gewezen gedelegeerd bestuurder heeft naar eigen zeggen talloze pogingen ondernomen om de groep te herstructureren, 'in het voordeel van de klanten'. Maar zeer tot zijn ongenoegen botste hij telkens op een njet van verschillende partijen: collega's, aandeelhouders, overheden, financiële toezichthouders.

In 2008 stelt Miller dan voor om de groep te splitsen -terug naar de situatie van 1996 met een Belgische retail-instelling en een Franse investeringsbank. Maar de kredietcrisis datzelfde jaar pakt hem in snelheid en keldert Dexia, die bij de respectieve overheden aan de financiële alarmbel moet trekken.

'Op dat moment was een splitsing absoluut mogelijk, wat zowel de Belgische als de Franse staat goed zou zijn uitgekomen. En hadden we die doorgedrukt, dan hadden we de huidige crisis perfect kunnen vermijden', meent Miller. 'Maar ik heb de indruk dat dit plan aan Belgische kant niet onderzocht werd. Dat Arco (de christelijke beleggingsgroep, red.) achteraf zei altijd voorstander te zijn geweest van een splitsing -terwijl ze dat niet was- maakt me nog kwader.'

Ook de rechterhand van Miller kwam gisteren getuigen: Claude Piret, voormalig directeur Risico bij Dexia. Maar veel leverde die getuigenis niet op, al vond die nochtans achter gesloten deuren plaats. 'Als het over zijn eigen rol ging, ontweek Piret alle lastige vragen', aldus een aanwezige. 'Bovendien legde hij alle verantwoordelijkheid bij het dagelijkse bestuur. En nooit bij hemzelf. Laf.'

Vóór Claude Piret werkzaam werd bij Dexia, had hij er al een hele loopbaan opzitten. Hij werkte eerder bij verzekeraar Assubel, Crédit Général de Banque en het Gemeentekrediet. Zijn carrière bij Dexia begon in 2001 bij Dexia Bank Belgium, in 2004 stapte hij over naar de groep. Dankzij zijn ervaring bij Bacob kreeg de aan de UCL afgestudeerde burgerlijk ingenieur in 2007 de functie van directeur risico. Een taak die hij nog steeds vervult.


DS, 26-11-2011 (Maarten Goethals)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB