Spermadonoren haken af als ze niet anoniem kunnen doneren

"Vandaag blijven er nog slechts drie centra over met eigen Vlaamse spermadonoren. De andere ziekenhuizen legden er het bijltje bij neer of kopen bij buitenlandse (commerciële) banken sperma in. Heft het beleid nu de anonimiteit van de spermadonoren op dan zullen de wachtlijsten nog veel langer worden."

Dat zegt IVF-specialist Wim Decleer (AZ Jan Palfijn Gent) in Artsenkrant. Decleer bevroeg 158 anonieme Vlaamse spermadonoren afkomstig uit de databank van Jan Palfijn. Het resultaat spreekt voor zich: als het niet anoniem kan, zou meer dan 70% niet langer doneren. Meer onschuldige informatie (kleur haar, interesses...) vrijgeven waarmee de donor niet kan geïdentificeerd worden, is voor 84% geen probleem. En een neutrale instantie die de donorgegevens bijhoudt, is OK voor 89%

Dat Decleer -onder meer samen met N-VA-politicus en arts Louis Ide- dit nu onderzoekt, is geen toeval. De Kamer van Volksvertegenwoordigers bespreekt momenteel de wet uit 2007 betreffende medisch begeleide voortplanting. Ter discussie staat de anonimiteit van het spermadonorschap. Twee wetsvoorstellen, enerzijds van de Open VLD-Kamerleden Sabien Lahaye-Battheu en Ine Somers en anderzijds Valerie Van Peel (N-VA) willen het anonimaat opheffen.
Ons land is de eerste van de klas

Ons land telde tien jaar geleden nog 17 centra, elk met een spermabank, met een erkend zorgprogramma reproductieve geneeskunde B. Daarnaast hadden tal van privé-labs en ziekenhuizen hun eigen spermabank. Dat aantal verminderde drastisch nadat het geneesmiddelenagentschap zich baserend op Europese regelgeving, stringent ging inspecteren. Omwille van de zeer hoge normen gaven de meesten er de brui aan. Enkel het AZ Jan Palfijn Gent, het UZ Brussel en het ZOL hebben nu nog een eigen spermabank. De anderen bevoorraden zich in het buitenland, bij commerciële spermabanken.

Dokter Decleer vreest het ergste indien het parlement zou beslissen de anonimiteit van het spermadonorschap op te heffen. Dokter Decleer: "Ons land is de eerste van de klas om lesbische en homokoppels, alleenstaande moeders enz. te erkennen als rechtmatige wensouders. Met dezelfde rechten en plichten als iedereen, én met recht op procreatie." De opheffing van de anonimiteit doet dat recht in de praktijk grotendeels teniet. "Procreatie wordt dan zeer moeilijk als het niet op een natuurlijke manier kan. Men garandeert iedereen het wettelijk recht op een kind. In theorie, niet in de praktijk."

Enkel nog sperma uit het buitenland betrekken, is geen oplossing, vindt Decleer. Het donorkind kan dan immers evenmin achterhalen wie de biologische vader is en controlerende instanties kunnen het verloop van het donorproces dan veel minder efficiënt inspecteren.

Bron: http://www.knack.be/nieuws/gezondhe...mal-568909.html

Eigen mening: Ik begrijp zelf niet goed waarom het nodig is om die anonimiteit eventueel op te heffen. De mensen die kiezen om naar een spermabank te gaan, hebben niet de bedoeling om de spermadonor te kennen. Via deze weg kunnen lesbische en homokoppels ook hun kinderwens vervullen en ik vind dat ze dat recht hebben. Ook diegene die sperma doneren willen duidelijk verder anoniem blijven, dus ik zou niet weten waarom men daar iets aan zou veranderen.

Ik begrijp Jill haar mening. Mensen die niet willen weten van wie het gekregen sperma is, blijven beter anoniem. Toch vind ik het geen schande om te weten wie de vader van je kind is. Ik begrijp dat je als moeder graag wil weten van wie het gekregen sperma komt. Natuurlijk bestaat de kans dat het kind later zelf opzoek zal willen gaan naar zijn biologische vader. Als de moeder de gegevens heeft, wordt deze zoektocht een stuk makkelijker!