De trotse tippelaar


Als een succesvolle en ambitieuze jongere uit een gelukkig middenklassengezin zijn lucratieve baan als prostitué publiekelijk wil verdedigen, kan dat zonder woorden als emancipatie of solidariteit, zegt David Dessin.


‘Ik ben sekswerker, hoer, prostitué, tippelaar’, liet de 19-jarige Lyle Muns weten, vlak voor hij zijn ontslag indiende als voorzitter van de Vlaamse Scholierenkoepel (VSK).

Wat bezielt zo’n ambitieuze, succesvolle jongeman om zo’n publieke bekentenis te doen, vroeg men zich gisteren in De ochtend vol verbazing af. Meer interessant is het echter zich af te vragen waarom de 19-jarige middenklasser dit soort werk al zo’n lange tijd doet.

Op zijn weblog vinden we een hele rist van redenen en rechtvaardigingen. Zo lezen we dat Lyle zijn ‘gezonde dromen en ambities’ niet kan realiseren zonder zijn lichaam te verkopen. Welke luxueuze dromen heeft dit kind uit een middenklassengezin, met twee liefhebbende ouders dan wel? Psychologie studeren, lezen we wat verder. Wat is hij dan van plan allemaal te doen tijdens zijn studies? Voor velen (zoals ondergetekende) zijn middenklassenouders, een studiebeurs en enkele zomers aan de lopende band bij Daikin meer dan voldoende om een studie te bekostigen. Voor wie zo’n opleiding dan nog altijd moeilijk te betalen is, kan prostitutie tragisch genoeg soms een optie zijn. Maar voor Lyle gaat dit niet op, haast hij zich te beweren. Nee, geldnood is het motief niet.

Uit solidariteit, is de tweede reden die we lezen. Een interessante gedachte. Er wordt zelfs een voorbeeld gegeven: een gehandicapte man die ook een gezonde behoefte aan vriendschap en intimiteit heeft, en al een tijdje vaste klant is van Lyle. O jazeker, klant, want de liefde van Lyle is niet gratis, in tegenstelling tot al die duizenden andere jongeren en volwassenen die elke dag vrijwilligerswerk doen in ziekenhuizen, bejaardentehuizen en elders. Dat de klanten van Lyle beter worden van de diensten die hij aanbiedt, wil ik graag geloven, elke marchand zal dat met trots beweren over zijn waren, maar met solidariteit of naastenliefde heeft dat weinig te maken.


Moreel toontje

Een ander motief: tippelen leert Lyle omgaan met mensen in soms heel delicate omstandigheden. ‘Geen opleiding psychologie die zo’n rijkheid aan informatie kan bijbrengen.’ Stelt de 19-jarige. Dat er elke dag duizenden goed opgeleide psychologen, verplegers, zorgwerkers,… met dit soort situaties omgaan zonder dat ze daarvoor eerst een stage in de seksindustrie hebben moeten doen, ontgaat hem blijkbaar.

Dan maar terug naar de meer zelfgerichte motieven. Vol trots vertelt Lyle hoe hij zijn seksuele vaardigheden kon ontwikkelen door zijn job en hoe zijn eigen relatie er zelf beter door geworden is. Nu, als er één ding is waar deze samenleving geen nood aan heeft, is het aan meer hulp bij seksualiteit. Een eindeloos aantal diensten en middelen is beschikbaar voor elk koppel dat problemen heeft in bed. Wie zijn toevlucht moet nemen tot de seksindustrie – zeker als 19-jarige – moet wel heel wanhopig zijn.

Uiteindelijk komt de laatste reden. Lyle houdt van seks (wie niet op die leeftijd?) en kan door zijn werk beter in zijn behoeften voorzien. Wie kan zo’n argument betwisten, en dan nog van de voorzitter van de scholierenkoepel, die toch een voorbeeld zou moeten zijn voor vele jongeren en kinderen…

Men zou nu kritiek kunnen hebben op de jonge Lyle, bijvoorbeeld vanuit de gedachte dat het lichaam geen koopwaar is of dat seksualiteit binnen een duurzame relatie moet worden beleefd. Misschien dat er ergens nog een ultra-conservatief te vinden is die nog durft te beweren dat hebzucht en geilheid misschien niet de beste redenen zijn voor een 19-jarige om zich te prostitueren. De kans op zo’n discussie is echter klein, daar Lyle zijn keuzes verdedigt met een bijzonder moreel toontje. Wat uiteindelijk louter een lucratieve bezigheid is die met solidariteit of emancipatie niets te maken heeft, wordt toegedekt met een laagje anti-taboe-denken, elke-moraal-is-fout, en een publiekelijk vertoon van trotse enkel-het-individu-telt-retoriek. ‘Ik verdien geld met seks en dat is goed.’ Boe aan wie het daarmee niet eens is!

Aan het eind van de tekst komt er nog een disclaimer. We lezen dat de auteur de juistheid van de tekst niet kan garanderen of bevestigen, waardoor zijn blog niet als bewijsstuk kan gelden bij de wetgever. Lyle Muns is dan wel trots om sekswerker te zijn, om behoeftige mensen te helpen (tegen betaling) en om met morele superioriteit af te geven op iedereen die een andere mening over seks zou kunnen hebben, maar belastingen betalen? Hij is toch zeker geen jobstudent!


08-08-2013 (David Dessin)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB