ACV Metea, de metaal- en textielcentrale van de christelijke vakbond ACV, heeft een motie van wantrouwen uitgesproken tegen de Belgische regeringen, de politici in het noorden en zuiden van het land en ‘in het bijzonder aan het adres van CD&V’. Dat gebeurde tijdens het statutair congres van donderdag tot zaterdag.

‘Het congres stelt vast dat de verhouding tot de politiek hoofdzakelijk loopt via de ‘vakministers’ die verantwoordelijk zijn voor de terreinen die aan onze kernopdrachten raken: werk, sociale zaken, economie en financiën. Met politieke partijen heeft het ACV geen enkele exclusieve organisatorische binding’, klinkt het eerst en vooral in de motie, die werd aangenomen door de zeshonderd deelnemers van het congres.

’De christendemocratische partijen, meer in het bijzonder de CD&V, realiseren onvoldoende impact op het beleid van de federale en andere regeringen om zo de werknemersbelangen te verankeren in een effectief, positief, rechtvaardig en solidair beleid’, aldus de vakbond. ‘Het congres eist dat de leiding van ACV Metea actie onderneemt om het ACV en in Vlaanderen ook beweging.net bewust te maken van de globaal negatieve evaluatie van het regeringsbeleid en de rol die de CD&V daarin speelt.’

De motie besluit met een oproep aan de andere organisaties binnen het ACV om die analyse te delen en door te gaan met het afwijzen van het huidige beleid van de diverse regeringen, ongeacht hun samenstelling. ‘Maar vooral ook de leiding van CD&V te confronteren met hun verpletterende verantwoordelijkheid ter zake en de gevolgen voor het stemgedrag van hun kiezers.’

bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20151024_01936775

mening: Ik vind dit artikel niet echt onverwacht, maar wel opvallend. In het artikel wordt duidelijkgemaakt dat ACV Metea niet akkoord gaat met de manier waarop de regeringen en politici bepaalde dingen aanpakken. Het meest opvallende is dat er ook kritiek wordt geuit op de CD&V, de christendemocratische partij die aan de basis heeft gelegen van onder andere ACV Metea. Deze motie van wantrouwen op zich is langs de andere kant dan ook niet helemaal onverwachts. De aanleiding naar de oprichting van de eerste christendemocratische partij op het einde van de 19de eeuw, is ondermeer het conflict tussen de linker- en rechtervleugel binnen de katholieke partij. Ook na de oprichting hiervan bleven in beide confessionele partijen conflicten opspelen tussen de arbeidersvleugel en de rechterzijde. Aangezien nu een centrum-rechtse regering aan de macht is, is het dus niet onverwacht dat de linkerzijde van de christen-democratische stroming kritiek heeft op de christen-democratische partij, die meestapt in het regeringsverhaal.