Als 1ste wil ik zeggen dat ik het helemaal eens ben met Charissa haar mening. Verder stel ik mij vragen bij wat Bart hierboven zegt.
De bron van het pestprobleem zijn de ouders? Dat mag je mij toch wel eens uitleggen? Ieder heeft zijn karaktereigenschappen en als ouders proberen we onze kinderen te sturen en hen op te voeden tot fatsoenlijke volwassenen met de juiste normen en waarde. Sommige kinderen hebben venijn in zich als karaktereigenschap. Krijg dat er maar eens uit. Daarnaast kan het ook zijn dat kinderen zo onzeker zijn en dit willen verbergen door pestgedrag te vertonen. Pesters hebben allemaal een achterliggend reden maar deze kunnen zo variëren. Om de vinger direct naar de ouders te wijzen vind ik de grootste fout die je maar kunt maken.
Het probleem ligt bij de jongeren in kwestie.
Een motivatie om te pesten kan zijn dat de ouders het kind niet juist sturen en dat het kind op een negatieve manier aandacht vraagt. Dit wil niet zeggen dat dit altijd de motivatie hoeft te zijn.
Een rechthoek is een vierkant maar niet alle vierkanten zijn rechthoeken.
Ik zou hier echt nog eens 2 keer over nadenken voor je zo'n uitspraak doet.
Zelf ken ik persoonlijk een ouder die ontzettende problemen heeft maar haar jongste zoon. Ze heeft 3 kinderen en is gescheiden van haar man. De 2 oudste kinderen zijn plaatjes! Ze halen uitstekende punten, luisteren goed. Als je naar die kinderen kijkt en redeneert zoals jij zou je zeggen dat ze thuis de perfecte opvoeding krijgen. Kinderen zijn beleefd, hebben respect voor andere mensen.. ga zo maar door. Daarnaast heeft de vrouw problemen met haar jongste (7j) zoon. Hij pest kinderen op school. Beveelt andere kinderen om met hem te spelen en wanneer ze dit niet doen slaagt hij deze kinderen.
De moeder zelf is ten einde raad. Ze straft haar zoon. Pakt hem ontzettend hard aan en niets heeft grip op dit kind.
Ikzelf bekijk dit als buitenstaander en naar mijn gevoel heeft het kind schrik om in de steek gelaten te worden. Hierdoor dwingt hij andere kinderen om hem graag te hebben. Dit is een psychologisch probleem van dat kind. Daar kan je in u opvoeding niets maar dan ook niets aan doen.
Dit voorbeeld maar om te illustreren dat je de zaak langs meerdere kanten moet bekijken voor je de schuld in de schoenen van de ouders stopt.

__________________
What we do does not define who we are. What defines us is how well we rise after falling..