Als de overheid en de farmabedrijven op dezelfde manier doorgaan, kosten kankerbehandelingen de maatschappij straks tot 5 miljard meer. “Onhoudbaar”, waarschuwt professor Jean-Jacques Cassiman, voorzitter van de Vlaamse Liga tegen Kanker, donderdag in Het Laatste Nieuws en De Morgen.
“Onderzoekers en overheid moeten dringend een versnelling hoger schakelen. Investeren in onderzoek, resultaten sneller publiceren, achterhaalde geneesmiddelen schrappen én prijzen correcter vastleggen.”

Steeds vaker brengen farmabedrijven medicatie op de markt die gericht is op zeldzame varianten van kanker, stelt Cassiman vast. “Op termijn is dat financieel niet vol te houden. Er zijn immers zo veel subtypes of varianten te ontdekken dat je op de duur bijvoorbeeld vijftig tot honderd verschillende geneesmiddelen hebt, alleen al voor darmkanker.”

Een kanker wordt steeds veroorzaakt door verschillende eiwitten. “Als je een netwerk (van eiwitten) kunt stilleggen, kun je een hele reeks verschillende of gelijkaardige kankers behandelen met slechts één of enkele geneesmiddelen”, legt Cassiman uit.

De sector is zich bewust van het feit dat zulke geneesmiddelen meer zouden opbrengen. “Maar ze hebben vaak geen geduld. Men vindt iets nieuws, het is nuttig en het geeft nieuwe hoop voor een kleinere groep patiënten. Ze hebben ook veel geïnvesteerd in de ontwikkeling ervan en de aandeelhouders moeten jaarlijks betaald worden.” De professor verzet zich ook tegen de manier waarop de farmasector een geneesmiddel aan een overgewaardeerde prijs in de markt probeert te zetten, om te anticiperen op prijzen die na verloop van tijd dalen.

Ook te veel achterhaalde geneesmiddelen maken de globale kankerbehandeling duur. “De overheid moet sneller beslissen om sommige geneesmiddelen niet meer terug te betalen. We moeten ervoor zorgen dat we straks nog de dingen die wel werken, kunnen terugbetalen. Het geld dat je uitspaart, kun je in onderzoek investeren.”

bron: http://www.standaard.be/cnt/dmf20140306_01011795

mening:

Bij het bovenstaand artikel heb ik een redelijk dubbel gevoel. Langs de ene kant vind ik dat iedereen recht heeft op een behandeling die het best aansluit op zijn of haar ziekte. Het is logisch dat je voor jezelf of voor je geliefde de beste behandeling wil, die zo pijnloos mogelijk is en het beste aanslaat. Toch blijkt uit het artikel dat het algemene product hetzelfde proces op gang brengt, dus eigenlijk mag men geen onderscheid maken tussen verschillende producten.

Indien het effectief zo is dat een algemeen geneesmiddel de eiwitten kan stilleggen en zo kanker kan behandelen, is dat voor mij voldoende.

Ik begrijp dat wetenschappers gebruik willen maken van hun kennis en nieuwe, efficiëntere producten op de markt willen brengen, maar als dit effectief zo'n grote kosten meebrengt voor de samenleving, moeten we misschien roeien met de riemen (die doelgericht en effectief zijn) die we hebben.

De oplossing voor dit 'probleem' lijkt voor mij redelijk eenvoudig. We schrappen alle overbodige behandelingen en werken de behandeling die momenteel het beste werkt zo goed mogelijk uit. Op deze manier sparen we kosten en kan iedereen betaalbare, efficiënte behandeling toegewezen kregen.

Ik heb nog geen naasten verloren aan deze verschrikkelijke ziekte, dus ik benader deze situatie zonder al te veel persoonlijke emoties. Ik kan begrijpen dat sommige onder ons een heel andere mening bij dit artikel vormen en daar heb ik ook alle begrip voor.

Langs de ene kant begrijp ik dat men vaak geen geduld heeft en men blij is als er iets nieuws wordt ontdekt dat een kleine groep kankerpatiënten hoop geeft. Maar aan de andere kant heb ik het gevoel dat het hier eigenlijk gewoon om geld gaat.
Ik zou het alleszins beter vinden dat er een algemener medicijn is, hier help je meer mensen mee. Ook is het belangrijk dat nuttige en doeltreffende medicatie wordt terugbetaald. En dan ook medicatie die algemener is, zodat een behandeling tegen kanker voor iedereen betaalbaar is.
Ik hoop dat ze snel het medicijn dat de eiwitketen die de kankers veroorzaken uitschakelt kan vinden.