5 tot 6 procent van de bevolking voelt de onweerstaanbare drang om dingen te kopen die hij niet nodig heeft en zich ook niet kan veroorloven. Voor zulke koopverslaafden is de eindejaarsperiode een echte hel.

Jaar na jaar komen er mensen met compulsief koopgedrag bij. Daar zit vooral de opmars van de e-commerce voor iets tussen. Online kun je altijd, overal en vooral anoniem shoppen. Heel verleidelijk voor een koopverslaafde. En er zijn nog meer makkelijke winkelkanalen in aantocht. Mobile commerce via de smartphone, bijvoorbeeld, maar ook de koopknoppen die almaar vaker zullen opduiken bij filmpjes op de sociale media en YouTube. Verwacht wordt dat het aantal koopverslavingen daardoor alleen maar zal toenemen.

Zeker omdat mensen met een aanleg tot koopverslaving zich makkelijker laten overtuigen door de steeds inventievere marketing- en reclametechnieken. Een site zoals Groupon, die elke dag nieuwe grote kortingen aanbiedt op de meest uiteenlopende producten, kunnen ze bijvoorbeeld moeilijk weerstaan. Vooral omdat er naast de koopknop een klok staat die aftelt naar het moment waarop de deal afloopt. De boodschap is duidelijk: je moet je haasten om van de aanbieding te kunnen genieten. Grote kortingen zijn voor koopverslaafden sowieso heel verleidelijk: als ze zogezegd een koopje hebben gedaan, voelen ze zich achteraf minder schuldig.

Vicieuze cirkel

Vooral vrouwen en jongeren zijn vatbaar om verslaafd te raken aan winkelen. Meestal beginnen de problemen op een moeilijk moment in hun leven: als hun partner hen verlaat of als een dierbare sterft, ontdekken ze zich beter kunnen voelen als ze dingen kopen. Uren van tevoren zijn ze daar dan al mee bezig. Ze verheugen zich erop, plannen waar en wat ze zal kopen, en kunnen nergens anders meer aan denken. Tegen de tijd dat ze een winkel binnenstappen of een koopsite aanklikken, staan ze al onder hoogspanning. 37 procent voelt zich op dat moment euforisch, 37 procent voelt opluchting en 26 procent wordt kalm of ontspannen. Tijdens het shoppen zijn ze in een roes, maar al aan de kassa ebt dat gevoel weg. Dan komt de schaamte opzetten en voelen ze zich ontzettend schuldig omdat ze weer eens zoveel geld hebben uitgegeven. Gevolg: om zich beter te voelen, moeten ze wéér gaan shoppen. Zo zitten velen onder hen vast in een vicieuze cirkel.

De gevolgen zijn vaak verwoestend: mensen raken hun huis, hun partner, hun kinderen of hun baan kwijt. Sommigen zitten zo diep in de schulden dat ze stelen om hun verslaving te financieren. Vandaar dat psychologen en marketingspecialisten pleiten voor preventiecampagnes. Dan zouden koopverslavingen niet alleen sneller opgespoord kunnen worden maar ook ernstiger worden genomen. Daarnaast zou vooral onlineshoppen moeilijker gemaakt moeten worden voor mensen die zich als koopverslaafde laten registreren.

Bron: http://www.knack.be/nieuws/belgie/t...mal-783261.html (30/11/2016)
Eigen mening: In mijn ogen is een koopverslaving even erg als bijvoorbeeld een alcohol- of tabak verslaving. Om die reden vind ik dan ook dat deze vorm van verslaving meer in de aandacht moet komen door bijvoorbeeld preventiecampagnes. Zo gaat deze verslaving volgens mij bij meer mensen gekend geraken. Wat als gevolg heeft dat ze sneller de symptomen ervan gaan herkennen. Om mensen en hun naaste omgeving te beschermen tegen dit gedrag moeten er in mijn ogen strengere regels komen op e-commerce. Want is het nu echt nodig om bij alle filmpjes koopknoppen te plaatsen? Wel in mijn ogen niet. Door zulke dingen aan banden te leggen, kan je naar mijn mening het aantal nieuwe verslavingen aan banden leggen.