John Crombez (sp.a) hield het simpel op zijn eerste congres als voorzitter. Geen duizendeneen ballonnetjes, wel heldere voorstellen rond terreur. Eén federale veiligheidsdienst, één superdatabank én drie miljard extra -het geld dat KBC terugbetaalt- tegen de radicalisering.

Tijdens het debat over de tax shift ging het er stevig aan toe. Peter Vanvelthoven, de financieel expert van de partij, stelde voor loon enkel nog in geld te betalen, en niet meer in salariswagens, wat op heel wat verzet stuitte van de zaal. "Als jullie de salariswagens willen afschaffen," zei een mandataris van de bediendenvakbond (BBTK) bij BNP Paribas, "Dan hou ik nul stemmen over bij de verkiezingen. Hoe kan ik afschaffen waarover ik hard onderhandeld heb voor mijn mensen? Als jullie dat doordrijven, krijgen jullie ook een probleem bij de verkiezingen." Bij de forfaitaire aftrek was er even een tussenkomst nodig van Crombez. Dat hij -net zoals de modale kameraden- de microfoon in de zaal gebruikte, gaf hem zoveel krediet dat zijn voorstel meteen aagenomen werd.

Crombez had de perfecte opwarmer voor zijn speech: burgemeester Daniel Termont. "Ge zijt misschien niet allemaal Gentenaars, maar ge zijt toch wel Buffalo's," schudde hij de zaal wakker. Wat volgde, was een ongegeneerde laudatio voor de nieuwe voorzitter. "Hij is slim, bescheiden, sympathiek, empathisch en solidair. Hij bezit de kracht om te verenigen. Hij gaat mensen die we misschien even kwijt waren overtuigen dat ze op rechts niks te zoeken hebben." Een lang open doekje volgde. Waar is toch de tijd dat alle sossen in de gangen van hun congressen liepen te mopperen op hun voorman?

De voorzitter moest dan enkel nog de bal binnenkloppen die Termont voor de goal had gelegd. Hij concentreerde zich volledig op de terreur, en hield dat concreet. "Hoe kan het dat de noodkreet van een jonge lerares die merkt dat één van haar leerlingen radicaliseert, geen enkel gevolg krijgt? Enkele maanden later heeft die jongen zich nochtans opgeblazen aan het Stade de France. Hoe kan het dat een vader die tot vier keer meldt dat zijn zoon in het web van ronselaars verstrikte raakte, maar niet geholpen wordt? Hoeveel kansen zijn er niet gemist? De diensten wisten veel. Maar de inlichtingen werden niet gecentraliseerd. De gevolgen zijn verschrikkelijk. Ons geduld is op. We gaan niet van iedereen een verdachte maken, maar het veiligheidssysteem op orde zetten."

Eigen mening: bij dit artikel richt ik me vooral op de laatste alinea. We krijgen zoveel onrechtstreekse informatie en het wordt niet gecentraliseerd... met alle gevolgen nadien. Je kan natuurlijk niet iedereen oppakken of als een verdachte beschouwen, maar je kan er wel verder op ingaan. Maar men mag het alleszins niet achterwege laten.
Bron: http://www.demorgen.be/binnenland/-...urity-be68e7c9/ 13/12/2015