Uit cijfers van de Algemene Pharmaceutische Bond (APB) blijkt dat de verkoop van antidepressiva in ons land sterk toeneemt. Uitgedrukt in DDD's - dit is de per dag genomen gemiddelde onderhoudsdosis - werd in de periode 2005-2010 een toename van de verkoop geregistreerd met liefst 32 procent. Dat blijkt uit het antwoord van minister van sociale zaken Laurette Onkelinx op een schriftelijke vraag van Peter Logghe (Vlaams Belang).

Uit de jongste nationale gezondheidsenquête bleek dat het gebruik van antidepressiva in de periode 2004-2008 enkel in het Vlaams Gewest en Wallonië steeg. In Vlaanderen gaf in 2008 4,4 procent van de ondervraagden aan de afgelopen 24 uur antidepressiva te hebben gebruikt tegenover 3,9 procent in 2004. In Wallonië was er een toename van 6,5 tot 7,4 procent, maar in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest een lichte daling van 4,6 tot 4,5 procent.

Vrouwelijk probleem
Het gebruik van antidepressiva ligt bij vrouwen twee keer zo hoog als bij mannen en dit verschil steeg nog in de periode 2004-2008. In 2008 gaf 7,2 procent van de ondervraagde vrouwen aan de afgelopen 24 uur antidepressiva te hebben gebruikt tegenover 6,5 procent in 2004. Bij mannen was er een stijging van 3,1 tot 3,4 procent. Het gebruik neemt ook toe met de leeftijd en was in 2008 het hoogst bij de 65-74-jarigen (9,7 procent) en 75-plussers (12,1 procent)

Eigen mening

hoe moeten we deze cijfers bekijken? Zijn dokters tegenwoordig losser in het voorschrijven van antidepressiva of zijn er al maar meer mensen depressief? Dit is wel een vraag die we ons moeten stellen. Natuurlijk zou dit allebei zeer verontrustend zijn maar het vraagt allebei een andere aanpak. Wanneer de dokters te los antidepressiva voorschrijven moeten we ons dus richten tot de dokters. Wanneer er al maar meer mensen depressief worden is de 'schuldige' moeilijker aan te duiden. Wie zal er hier een antwoord op kunnen geven, ik denk dat dit zeer moeilijk ligt.

Mij lijkt het alvast geen positieve evolutie dat er een stijging waarneembaar is van de verkoop van antidepressiva.
Voor mensen die erg te lijden hebben, begrijp ik dat pillen een uitweg helpen bieden. Er zijn nu eenmaal momenten in het leven waarop een mens echt in de put kan zitten. Ik denk hierbij aan het verlies van een zeer dierbare.
Maar wat daarna? Pillen zijn nu eenmaal niet de oplossing voor hun depressie. Het is de oorzaak van een depressie die aangepakt zal moeten worden, of een verwerkingsproces dat zal moeten optreden. Wat vele moeilijker is dan elke dag een pilletje innemen.
Wat is trouwens de oorzaak van de toename van deze verkoop van antidepressiva?
Komt het door het taboe dat stilaan verdwijnt rond de depressies of wordt er aan mensen sneller antdepressiva voorgeschreven, zoals Charlotte hieronder bedenkt. Een bedenking die niet voorkomt in dit artikel waar louter cijfers naar voren komen.

Ik denk, net als Lien, dat er inderdaad bij een overlijden van een dierbare antidepressiva wordt voorgeschreven om het wat draaglijker te maken. Dit niet alleen bij ouderen maar ook aan jonge mensen. Een vriendin en haar broer hebben ook antidepressiva gekregen toen hun zus verongelukt is. Ze zei dat ze precies zweefde en steeds meer nodig had om dat gevoel te kunnen behouden want als het uitgewerkt was, was de put des te dieper. Zij heeft op tijd het gevaar ingezien en is er dan ook mee gestopt. Haar broer daartegen is in een nog veel diepere put geraakt waarin hij voordien niet voor mogelijk had gehouden dat hem dat zou kunnen overkomen. Ik denk dus ook dat dokters hun patiënten beter kunnen begeleiden bij het verwerkingsproces dan pilletjes voor te schrijven, want de dokter heeft geen enkele controle op hoeveel medicijnen de patiënt neemt. Volgens mij kan hij mensen met een depressie beter doorverwijzen naar gespecialiseerde hulp (psycholoog, psychiater, ...) maar daar heerst vaak nog een taboe rond want 'ze zijn toch niet gek'.