Een politie die geen contact heeft met de bevolking, die bepaalde wijken van de gemeente niet kent en zelfs ‘angst heeft voor de omgeving’. Dat vernietigend beeld schetst het Comité P, dat de politiediensten controleert, van het politiewerk in Molenbeek.

Het comité P maakte vorig jaar al een rapport over het politiewerk in twee Molenbeekse wijken. Maar gisteren gaf het in het parlement, achter gesloten deuren, een samenvatting van de resultaten.

De politiezone Brussel-West, die bevoegd is voor Molenbeek, krijgt als belangrijkste kritiek dat ze alleen in de ‘probleemwijken’ komt als ze opgeroepen wordt en moet tussenkomen. Anders zijn ze daar niet te zien. ‘En daardoor groeit de kloof met de burgers alleen maar’, klinkt het.

Het Comité P vraagt de politie om meer gewoon aanwezig te zijn in het straatbeeld van Molenbeek en met de problemen van de mensen bezig te zijn. De politie moet ‘de vinger aan de pols houden’ en oprecht geïnteresseerd zijn in de wijken.

http://www.standaard.be/cnt/dmf20151125_01990450

Politie wordt sinds het hoge dreigingsniveau ingezet op de meest gevaarlijke plaatsen, wat wel begrijpelijk is. Maar het is inderdaad ook zo dat ze de gewone burgers in de veiligere wijken niet moeten negeren. Zij wonen ook in dat, misschien niet zo veilige, dorp. Zij hebben natuurlijk ook schrik van alles wat er gebeurd is en/of wat er nog gebeuren zal. De politie is dan daar verantwoordelijk voor de geruststelling van de inwoners. Ze kunnen Molenbeek beter verkennen zodat de andere wijken ook worden gecontroleerd en de inwoners zich veiliger voelen. Het patrouilleren in de 'gevaarlijkere' wijken moet natuurlijk ook gebeuren maar het vertrouwen van de gewone burger mag er niet op achteruit gaan.