Donald Tusk na zijn herbenoeming als voorzitter van de Europese Raad. Bestaat er zoiets als een wedergeboorteakte? De leiders van 27 EU-landen krijgen morgen op dag twee van de Europese top de gelegenheid om hun zegje te doen over de nieuwe start die ze aan hun club willen geven, na het aangezegde vertrek van lid 28: het Verenigd Koninkrijk.

De brainstormsessie bereidt de weg voor hun extra top op 25 maart in Rome. Op de dag af zestig jaar geleden werd toen het Verdrag van Rome ondertekend, geboorteakte van de Europese Economische Gemeenschap."Als straks in Rome een nieuwe baby wordt geboren, moet die eerder 'Eenheid' gaan heten dan 'Multispeed'", zei een hoge EU-functionaris deze week, tegengas gevend aan de voorkeur die onder meer Berlijn en Parijs hebben uitgesproken voor een 'Europa van verschillende snelheden'. Daarin kunnen kopgroepen van landen naar eigen keuze sneller integreren, bijvoorbeeld op het gebied van defensie of belastingharmonisatie. Volgens de EU-functionaris kan zoiets nooit een uitgangspunt zijn, slechts een noodgreep.

Piketpaaltjes
Over dit en vele andere modellen van Europese samenwerking laten de regeringsleiders morgen hun gedachten de vrije loop. Om te voorkomen dat die bijeenkomst alle kanten opschiet, wil de vandaag herkozen voorzitter Donald Tusk van de Europese Raad wel de grenzen afgebakend hebben waarbinnen de discussie de komende maanden losbarst. Die piketpaaltjes moeten straks in Rome in woorden worden gegoten. Morgen wordt geen slotverklaring verwacht. Alleen al over het 'multispeed'-begrip lopen de interpretaties uiteen. In feite bestaat het al: zie de euro- en de Schengen-zones. Bovendien biedt het huidige EU-verdrag groepjes landen de mogelijkheid om samen iets op te zetten waar andere landen geen zin in hebben: 'versterkte samenwerking' heet dat.

Locomotief
Voorwaarde is dat minimaal negen landen zoiets willen en dat andere landen er geen last van hebben. Bovendien kan die versterkte samenwerking alleen van stal worden gehaald als verwoede pogingen om het met z'n allen te doen, aantoonbaar zijn gestrand. Tot slot blijft het de bedoeling dat de andere landen later alsnog aanhaken: de kopgroep is meer een locomotief. Tot nu toe is dit model slechts op een aantal onzichtbare, vooral juridische terreinen ingezet. Toevallig gaven de Europese leiders vandaag hun benodigde zegen aan de versterkte samenwerking van zeker zeventien lidstaten om een Europees Openbaar Ministerie op te richten, bedoeld ter bestrijding van fraude met Europees geld. Daarover is jarenlang EU-breed gepraat, maar sommige landen, waaronder Nederland, zien het nut ervan niet in. Uit een uitgelekte concept-tekst van de beoogde Rome-verklaring blijkt dat er mogelijk niets verandert aan de 'multispeed' zoals we die nu kennen. Uitgangspunt blijft 'een ongedeelde en ondeelbare Unie, die samen optrekt waar mogelijk, en met verschillende tempo's en intensiteit wanneer noodzakelijk'. Dat lijkt een formulering waar in dit prille stadium van de discussie geen van de 27 landen tegen kan zijn.

Tusk herkozen, Polen stampvoet
De Poolse regering heeft zichzelf vandaag geheel geïsoleerd in Brussel met haar hardnekkige verzet tegen landgenoot Donald Tusk als voorzitter van de Europese Raad. Tusk werd volgens verwachting aangesteld voor een tweede termijn van 2,5 jaar, tot december 2019. De Poolse premier Szydlo liet het op een stemming aankomen. Uitslag: 27-1. In Warschau zei president Kaczynski, aartsvijand van Tusk, dat de gang van zaken bewees dat de EU wordt gedomineerd door Duitsland.
De Poolse premier Szydlo zei dat zij uit protest de conclusies van de hele EU-top weigert te onderschrijven. Dat bezorgde Brusselse juristen vanavond enige hoofdbrekens, maar zal waarschijnlijk weinig gevolgen hebben.

Bron:
Trouw (09/03/2017) https://www.trouw.nl/home/alle-eu-w...-rome~a9d7ede4/

Eigen mening:
Doordat Donald Tusk herbenoemd is als voorzitter van de Europese Raad, komt de eenheid in gevaar. Het is jammer dat de verschillende landen niet overeenkomen. Aan de andere kant bergrijp ik dat landen hun eigen beslissingen willen nemen en niet altijd willen rekening houden met het grote geheel. Ik denk dat het een groot verlies is voor de Europese Unie dat het Verenigd Koninkrijk geen lid meer is. Voor de economie op wereldvlak gaat dit grote gevolgen hebben. Ik denk dat de Europese Unie moet nadenken over wat ze wil bereiken en wat ze wil betekenen voor de landen die lid zijn. Als de Europese Unie niets verandert, is de kans groot dat er nog meer landen gaan vertrekken en dat uiteindelijk de Europese Unie verdwijnt. Ik zou dit heel spijtig vinden omdat in het verleden de Europese Unie het verschil kon maken en een sterke speler was op politiek, economisch en cultureel vlak tegenover andere grootmachten zoals China en de Verenigde Staten.