Heilige Padre Pio bedroog zijn gelovigen


Padre Pio had de wondtekenen van Christus in zijn handen. Maar de razendpopulaire Italiaanse heilige maakte deze ’stigmata’ waarschijnlijk zélf.


In de archieven van het Vaticaan is een verklaring opgedoken van een apothekeres die bestellingen kreeg van de pater. Deze Maria de Vito, een bewonderaarster van de monnik, meldt dat de padre hem in 1919 apart nam en hem „vroeg om niets te vertellen aan de medebroeders. Hij gaf me een leeg flesje en verzocht me dat met vier gram zuivere carbolzuur terug te bezorgen. Hij legde me uit dat het voor het desinfecteren van injectienaalden was."

Padre Pio (1887-1968) liet daarnaast grote hoeveelheden insecticiden aanrukken. Dat hij dat onder strikte geheimhouding deed, roept vragen op bij zijn stigmata. Ooggetuigen meldden dat ze de wonden in zijn handen, op zijn voeten en in zijn borst met eigen ogen hebben gezien, maar bracht de vereerde padre die niet zelf aan?

De apothekeres uit Foggia meldde de merkwaardige leveringen aan haar bisschop die toch al twijfels had over de stigmata. Carbolzuur veroorzaakt wonden, het insectenverdelgingsmiddel kan als pijnstiller dienen.

De geur van heiligheid die padre Pio omgaf, en waarschijnlijk afkomstig was uit de eau de colognefles, zou eerder ’de stank van zwendel’ verbloemen, schrijft Sergio Luzzatto in zijn studie ’Padre Pio. Wonder en politiek in 20ste-eeuws Italië’.

Daarin belicht de historicus de wording van de heilige padre Pio. De uitkomsten hebben al geleid tot verontwaardiging in Italië. Johannes Paulus II heeft padre Pio heiligverklaard en, benadrukken Luzzatto’s critici, dat is geschied onder pauselijke onfeilbaarheid. Het Vaticaan deed zelf onderzoek voorafgaand aan de heiligverklaring in 2002 en stelde vast dat de wonden niet door oorzaken van buitenaf – lees: carbolzuur – te verklaren waren.

Het imago van de superheilige die al miljoenen pelgrims heeft geïnspireerd, had al wat deuken opgelopen. Opmerkelijk zijn Luzzatto’s citaten van pausen – niet van JPII – die de monnik bepaald niet waardeerden. Johannes XXIII betichtte de monnik van ’ongepaste betrekkingen met gelovigen, die schade aan de ziel aanrichten’; padre Pio was volgens deze paus geen begenadigd celibatair.

Bovendien was de kapucijn naar de smaak van Johannes XXIII in 1960 veel te fanatiek, mystiek, middeleeuws zelfs. De devotie voor Padre Pio zou de kerk in Italië, ja, in heel de wereld schade berokkenen, zei hij.


Trouw, 08-11-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB

Allen naar de apotheek om "heilig-verklaard-worden"-middelen aan te schaffen. Ergens hoop ik dat dit compleet niet waar is, want als een persoon zovele mensen kan inspireren, zou dit gewoon nog lager dan laag gevallen zijn. Ik kan er ook niet bij dat een persoon die zich heel zijn leven zo bezig houdt met geloof, op dit niveau van geloof kan verkeren. Als je heel je leven met een bepaald geloof bezig bent, zou je toch denken dat je gaat zoeken naar de betekenis hier en nu, en niet naar middelen om op te vallen om zo iemand van 2000 jaar geleden te immiteren... Misschien bot gezegd, maar wat is dit anders, toch een schreeuw om aandacht? Ik kan er ook natuurlijk helemaal naast zitten, maar als iemand mij een andere veklaring, of een ander inzicht hier omtrent kan geven, graag!!

Vroeger moest je ongeveer honderd jaar dood zijn vooraleer men het woord 'heiligverklaring' in de mond nam. Er werd uitgebreid onderzoek verricht naar eventuele mirakels, stigmata en dergelijke meer... .
Vandaag de dag liggen onze toekomstige heiligen nog niet onder de zoden of men zwaait al met een oorkonde.
Heeft men enkele jaren geleden in het Vaticaan niet zelf gezegd dat aanvragen tot heiligverklaringen beter behandelt moeten worden en gerust eventjes mogen blijven liggen eer men aan het onderzoek begint?