Verslagen Zorginspectie leggen gebrekkige financiering in psychiatrie bloot.

In zes op tien psychiatrische instellingen stelt de Zorginspectie personeelstekorten vast. Ook de infrastructuur krijgt slechte punten.

De schreeuw om extra financiering klinkt al lang in de geestelijke gezondheidszorg. Een analyse van de inspectieverslagen van alle psychiatrische instellingen toont aan dat ook de Vlaamse Zorginspectie op dat vlak lacunes detecteert. In zes op de tien instellingen die ze de afgelopen jaren bezochten, merkte ze immers een bestaffingsprobleem op.

Tijdens hun bezoeken stelden de inspecteurs regelmatig vast dat er te weinig of niet voldoende opgeleid personeel beschikbaar was. Vooral de nachtdiensten blijken een pijnpunt. Maar ook overdag kan de zorg beter: soms is er amper tijd voor psychologen en psychiaters om met hun patiënten een individueel gesprek te hebben. “Uit gesprekken blijkt dat sommige artsen op sommige afdelingen maar enkele minuten per week langsgaan”, leert een rapport uit 2014.

Het gebrek aan middelen toont zich niet enkel in de uurroosters, maar ook in de gebouwen. Comfort en privacy kan volgens de Zorginspectie in respectievelijk 70 en 45 procent van de 105 psychiatrische instellingen beter. Er blijken nog te veel en krappe meerpersoonskamers te zijn, maar ook verouderd sanitair en weinig ruimte voor ontspanning.

Zorgnet-Icuro, de organisatie die alle psychiatrische instellingen overkoepelt, stelt dat de Vlaamse overheid bevoegd is voor de budgetten voor nieuwbouw. Ze merkt op dat het Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebonden Aangelegenheden (VIPA) het gros van haar middelen aan de kant zet voor de algemene ziekenhuizen. Voor de psychiatrie was er tussen 2010 en 2014 amper 2,5 procent voorzien.

“De middelen zijn niet in verhouding met de uitdagingen”, zegt professor en psychiater Joris Vandenberghe (UZ Leuven/UPC KU Leuven). Volgens hem is er niet alleen te weinig geld, de beschikbare middelen worden ook verkeerd aangewend. “Het merendeel gaat nog steeds naar de meest gespecialiseerde zorg.” Hij doelt op psychiatrische bedden in instellingen. “Terwijl een opname het allerduurst is. Iemand bed, bad en brood aanbieden kost veel geld. En dat is geld dat niet naar de de zorg kan gaan. Het resultaat: veel groepstherapie. De één-op-éénbegeleiding die patiënten vragen, is zelden een optie.”

Hoeveel geld precies naar geestelijke gezondheidszorg gaat is onduidelijk. Een laatste analyse daarover van de onderzoeksgroep LUCAS (KU Leuven) dateert van 2010. Toen bleek het om iets meer dan 6 procent van het totale budget gezondheidszorg te gaan.

Wat de precieze verdeling vandaag is, kan geen enkele bevoegde instantie zeggen. De middelen zijn te versnipperd, de percentagepuzzel onmogelijk te leggen. De bevoegde ministers Maggie De Block (Open Vld) en Jo Vandeurzen (CD&V) benadrukken dat België zeker niet aan de staart bengelt als het gaat over de hoeveelheid geld die naar zorg gaat. “We moeten realistisch blijven.”

Bron: http://www.demorgen.be/binnenland/p...ouwen-bef79d5f/

Eigen mening: Ik vind het niet kunnen dat er een tekort is aan personeel. Deze mensen verdienen even goed een kwalitatieve behandeling zoals alle andere mensen wanneer ze zich niet goed voelen en bv, naar de dokter gaan. Ze hebben recht op een kwalitatieve zorg en behandeling en die kan niet worden gegeven doordat men met een personeelstekort zit. Er worden dan groepssessies ingepland terwijl mensen nood hebben aan individuele gesprekken. Niet enkel is er tekort aan personeel, ook de gebouwen en ruimtes zijn toe aan vernieuwing/ verandering. Ruimte om te ontspannen is volgens mij essentieel. Mensen hebben nood aan ontspanning om alles even te kunnen laten rusten, te relativeren. Spijtig, vind ik dat er in de psychologische sector minder middelen en werkkrachten zijn.

Ik vind het zeer treurig om te lezen dat geestelijke gezondheid zo ondergefinancierd is, het is immers een gebied in de geneeskunde waar (helaas) steeds meer en meer vraag naar is. Verourderde, krappe accomodatie en een tekort aan personeel klinkt nu niet bepaald als de omgeving waar je je naasten aan zou toevertrouwen om hun leven te beteren. Je hebt wellicht (puur praktisch) minder middelen nodig om mentale gezondheid te behandelen dan fysieke, maar dat maakt het niet minder belangrijk. Integendeel, ik vind dat mentale gezondheid minstens evenveel aandacht zou moet krijgen als fysieke gezondheid. Deze twee zaken hangen namelijk vaak samen en kunnen elkaar op verschillende manieren beïnvloeden. Als er momenteel te weinig accommodatie is om die steeds groeiende stroom te huisvesten, dan moet er volgens mij een grotere focus liggen op het preventeren van een geestelijke stoornis. Dat zou misschien het verschil maken in de huidige angstaanjagende percentages omtrent burn-out, depressie,...