Sint Nicolaas leefde in de vierde eeuw en was bisschop van Myra in Klein-Azië (Turkije). Twee eeuwen later was de verering in Klein-Azië en Rusland opmerkelijk groot. Men vereerde hem om zijn goedheid en vrijgevigheid .De verering in het westen is van latere datum. Vanuit Italië kwam de verering naar Noord-Europa.
Sint Nicolaas is de beschermheilige geworden van schippers en kinderen
Doch wellicht nergens in de wereld is de verering van Sint Nicolaas zó groot als in Rusland, waar hij door het volk Nikolay en soms Mikóla genoemd wordt.
De Russische Nikolay verschilt zowel wat zijn uiterlijk als wat zijn wezen betreft in sterke mate van de Sint Nicolaas, die hier bekend is. Nikolay is een oude man, gekleed als een gewone Russische boer, die door het onmetelijke Rusland zwerft. Met een rugzak over zijn schouders en een stevige stok in zijn hand, zoals het een echte zwerver of landloper betaamt, trekt hij door het land; hij overnacht bij arme mensen; hij brengt hulp, waar zijn hulp nodig is, maar hij doet het onopvallend. Hij is door en door menselijk, een vriendelijke oude man, die het leven met al zijn moeilijkheden en lasten goed kent, die ook de zwakheden der mensen kent en van de mens geen onmogelijke dingen verlangt.
De symbolische actie dat hier met het krantenartikel wordt bedoeld, vind ik wel geweldig
terwijl we veel geld uitgeven aan pakjes en dergelijke
wonen er mensen op straat, in de vrieskou; mensen die dag en nacht de opvang verzorgen krijgen een karig loon, zelfs de meeste diensten werken nog met vrijwilligers. En het is frustrerend als je op die diensten werkt, je mensen moet wegsturen omdat er geen plaats is.