Misschien iets gelijkaardigs:

Leerkrachten stellen hun moeilijkste vragen altijd aan een jongen. (Ik zit met zeer weinig jongens in de klas, sorry dus als ik nooit kan antwoorden)
Dit zou een onbewust proces zijn.
Dus denk ik dat als er al sprake is van sekssisme dat dit onbewust is.
Ook zou ik als mannelijke parlementariër te veel eergevoel hebben om te discrimineren. Bij een bestuur van een vereniging, stad, land,... vind ik dat er gekeken moet worden naar het functioneren dan naar de persoon van wie het voorstel komt.
Zelfs voorstellen van vrouwen kunnen (soms) eens interessant zijn