Zowat vijfhonderd personen hebben deze namiddag op het Poelaertplein voor het Brusselse Justitiepaleis geprotesteerd tegen het wetsvoorstel waarbij actieve informatieplicht wordt opgelegd aan OCMW-medewerkers en werknemers bij de sociale zekerheid. Het wetvoorstel dat donderdag gestemd wordt vormt een aanval op het beroepsgeheim vinden de protestvoerders.

De OCMW-directeurs en -medewerkers werden in een gemeenschappelijk front gesteund door verschillende vakbonden (o.m. CSC/ACV, ABVV) en organisaties zoals de Liga voor Mensenrechten. Het terrorisme wordt gebruikt als een reden om een wet door te duwen die volgens de actievoerders een averechts effect zal hebben. De vertrouwensband tussen de hulpzoekende en de hulpverleners is net van maatschappelijk belang.

"Het beroepsgeheim is een fundamentele regel van het sociaal werk. Als ze hen nu ook al gaan vragen om politieagent te spelen dan kunnen ze hun hoofdtaak niet meer uitvoeren en dat is de goede uitvoering van de sociale zekerheid", stelt Vanessa De Greef van de Liga voor Mensenrechten.

Als uiting van het beroepsgeheim legden de aanwezigen op het Poelaertplein geregeld in stilte de vinger op de mond. Dat deden een tiental actievoerders omstreeks 15.30 uur ook voor de ingang van het federaal Parlement, waar ze symbolisch in stilte actievoerden. Indien het wetsvoorstel aanvaard wordt zien de betreffende organisaties zich genoodzaakt om een juridische actie te beginnen.

Bron:
De Morgen (16/02/2017 om 16:08u) http://www.demorgen.be/binnenland/s...eheim-bb9fe6d9/

Eigen mening:
Ik vind het geen goed idee dat een wet het beroepsgeheim van OCMW-medewerkers kan ondermijnen. Men heeft deze wet gemaakt omdat het beroepsgeheim een belemmering zou zijn in de strijd tegen het terrorisme, maar dit beroepsgeheim zorgt er net voor dat mensen hun verhaal bij iemand kunnen vertellen. Ik ben van mening dat er veel andere manieren zijn om terroristen op te sporen en informatie te verkrijgen over mogelijke terroristen. Het is moeilijk voor de maatschappelijk medewerkers om zomaar zelf te beslissen of er al dan niet aanwijzingen zijn die belangrijk genoeg zijn om door te geven. Bij een verkeerde inschatting kan dit zware gevolgen voor de mensen die hen in vertrouwen hebben genomen.