|
|
Onderwerp Opties | Zoek in onderwerp | Waardeer Onderwerp | Weergave Modus |
#1
|
|||
|
|||
Elke dag 40 meldingen van kindermishandeling
Elke dag 40 meldingen van kindermishandeling
Vorig jaar zijn er maar liefst 14.600 meldingen van kindermishandeling binnengelopen bij de vertrouwenscentra van Kind & Gezin (8.600) en hun Franstalige tegenhanger ONE (6.000). Dat zijn ongeveer 40 meldingen per dag. Volgens experts blijven veel te veel gevallen van kindermishandeling onder de radar. "In Vlaanderen zijn de cijfers stabiel", vertelt Erik Van Doren van de Vlaamse vertrouwenscentra voor Kindermishandeling. "Maar we merken dat er heel wat schroom is bij mensen van buiten het gezin, de schoolomgeving of andere professionele zorgverstrekkers om mishandeling te melden. Zelfs zij sluiten nog te vaak de ogen als ze iets vermoeden, of minimaliseren het omdat zoiets een erg zware beschuldiging aan het adres van de ouders blijft." Uit het jaarrapport van ONE blijkt dat slechts 1 op de 20 meldingen door een buitenstaander gebeurt. "Terwijl een telefoontje naar de noodlijn 1712 het leven van een kind ingrijpend kan veranderen en zelfs redden", zegt Van Doren. Bron: De Morgen, 30/12/2016 http://www.demorgen.be/binnenland/e...eling-be512ad7/ Eigen mening: Het is zeer jammer dat de meeste mensen nog steeds de ogen sluiten wanneer ze iets vermoeden. Enerzijds snap ik deze mensen wel, want je wil niemand vals beschuldigen. Stel dat je naar de noodlijn belt en na onderzoek blijkt dat er eigenlijk helemaal niets aan de hand is, dan voel je jezelf schuldig omdat je iemand anders vals hebt beschuldigd. Anderzijds kan je beter een telefoontje teveel plegen dan één te weinig. Wanneer iedereen de ogen sluit bij een vermoeden, dan gaat de mishandeling nooit ontdekt worden. Bovendien gaat het hier wel over kinderen, wanneer je belt en het blijkt dat het kind echt mishandeld wordt, dan kan er worden ingegrepen. |
#2
|
|||
|
|||
Ik vind het schrijnend om te lezen dat er zoveel meldingen van kindermishandeling per dag zijn. Ik kan niet begrijpen dat er mensen zijn die hun kind kunnen mentaal en fysiek kunnen mishandelen. Ik ben het deels eens met de mening van Hanne. Ik vind het niet kunnen dat mensen hun ogen sluiten voor kindermishandeling. Mensen die onschuldig zijn beschuldigen is natuurlijk een ramp, maar kinderen bij een ouder laten die niet voor hen kan zorgen is voor mij veel erger. Ik vind het prachtig dat er initiatieven zijn die er iets aan willen doen en waar mensen zich kunnen melden.
|
#3
|
|||
|
|||
Ik vind dit getal zeer verontrustend. 40 meldingen per dag is enorm hoog, en daarnaast zijn er veel gevallen van kindermishandeling die niet worden aangegeven omdat het kind het niet durft aan te geven of omdat anders die afweten van kindermishandeling gewoon ogen toe doen en doen alsof er niets aan de hand is. Men moet deze problematiek beter bespreekbaar maken voor kinderen en jongeren zodat iedereen een melding kan en durft doen. Er moet zeker een samenwerking komen met scholen, jeugdverenigingen, sportclubs etcetera. Men moet zoveel mogelijk kinderen bereiken, maar naast die kinderen moeten ook volwassenen aangesproken worden. Volwassenen die vermoeden dat een kind mishandeld wordt, moet dit meteen melden. Weinige doen dit.
|
#4
|
|||
|
|||
Sluiten ze hun ogen of is het gewoon hun eigen luiheid?
Het is inderdaad waar als Hanne zegt dat je niemand vals wilt beschuldigen (zeker niet bij kindermishandeling), maar is dit ook geen mooi voorbeeld van het bystander effect? Als we nu even meegaan in hun gedachtegang. Ze beseffen dat een kind mishandeld wordt en als zij het beseffen, moeten anderen het toch ook al beseft hebben, niet? Maar als nog niemand anders heeft gereageerd op deze mishandeling, waarom zou ik dan moeten reageren? Ondanks dat het hier gaat over een erge daad, is dit een normale menselijke reactie.
Daarnaast leven we ook in een ik-maatschappij. We leven in een tijdperk waarin we alleen maar geïnteresseerd zijn in ons eigen leven en we geen notie meer hebben van de mensen rondom ons. Ondanks dat de mensen wel notie hadden van de kindermishandeling is een klein beetje moeite doen, al te veel voor ons. Als we het zouden melden, dan komen we in een hele rechtszaak terecht die ons heel veel tijd en moeite gaat kosten. Deze gedachtegang is de realiteit, maar is dit niet erg? Solidariteit is nog maar een klein vlammetje die terug aangewakkerd moet worden in onze samenleving. |