Vandaag overschrijdt president Joseph Kabila zijn ambtstermijn. Om oppositie-protesten in de kiem te smoren, neemt hij over het hele land draconische veiligheidsmaatregelen. Congo lijkt nu definitief in een dictatoriale situatie terecht te komen.

Om middernacht verstrijkt Kabila's tweede en laatste grondwettelijke ambtstermijn, maar niets wijst erop dat de president de macht zal afstaan. Normaal hadden vorige maand verkiezingen moeten plaatsvinden, maar die werden op de lange baan geschoven.

Een ultieme bemiddelingspoging van de Congolese bisschoppen tussen Kabila en de oppositie is mislukt. De president en een kleine minderheid van de oppositie beloven weliswaar nieuwe verkiezingen na 18 april, maar ze bieden geen garantie dat Kabila zich niet opnieuw verkiesbaar zal stellen. De belangrijkste oppositiekrachten willen een overgangsperiode van een jaar, waarbij Kabila de macht wordt ontnomen en hij enkel nog een protocollaire rol mag vervullen.

Het is onduidelijk wat er de komende dagen in Kinshasa en andere grote steden zal gebeuren. De 84-jarige oppositieleider Étienne Tshisekedi kondigde aan dat de Congolese bevolking "een rode kaart tegen Kabila" zal trekken en op straat zal komen tot de president aftreedt.

Duidelijk is dat het Kabila-regime alles in het werk stelt om protesten de kop in te drukken. Zowel in Kinshasa als in Lubumbashi patrouilleren zwaarbewapende agenten en militairen. Ze trekken wegversperringen op en houden systematisch wagens tegen om te controleren. Agenten houden zelfs voertuigen van diplomaten staande - iets wat zeer ongebruikelijk is en bovendien in strijd met internationale rechtsregels.

Voorts maakt het regime elke vorm van oppositiecommunicatie onmogelijk. Kritische radiostations hadden het de afgelopen maanden al erg moeilijk, maar nu krijgen alle media het verbod om tegen het regime in te gaan. Sinds gisterennacht moeten telecomoperatoren sociale media als Facebook, Twitter en WhatsApp platleggen. Dit zal het voor de oppositie bijzonder moeilijk maken om medestanders te mobiliseren.

Ook Belgische journalisten zijn niet welkom. Afgelopen weekend werden de televisiejournalisten Robin Ramaekers (VTM) en Peter Verlinden (VRT) samen met hun cameraploegen manu militari het land uitgezet wegens indésirabilité, ongewenstheid.

Deels heeft deze houding te maken met het feit dat in België belangrijke oppositie-mensen en een grote Congolese gemeenschap wonen. Kabila wil koste wat kost vermijden dat Belgische media over de gespannen situatie berichten en zo ook politieke tegenstanders in België informeren over de situatie in het land.

Maar daarnaast ziet het ernaar uit dat de relaties tussen Kinshasa en Brussel momenteel bijzonder problematisch zijn. Donderdag moest een Belgische C-130 onmiddellijk na de landing op Ndjili-luchthaven vertrekken. De officiële motivering was dat het toestel geen diplomatieke toelating had om te landen, maar veel zou te maken hebben met het feit dat de Belgische buitenlandminister Didier Reynders (MR) de drijvende kracht is achter recente Europese sancties tegen zeven politieke en militaire topmensen van het Kabila-regime.

Kabila president voor het leven?

Ondanks de zware dreigementen van het regime is de kans reëel dat er zich vandaag en de komende dagen Kabila-tegenstanders op straat zullen wagen. Zij zullen echter bijzonder weinig ruimte krijgen om te protesteren en de kans dat ze meteen van de straat worden geplukt of aangevallen is bijzonder groot. Er wordt nog steeds gevreesd voor een bloedbad zoals in september, toen tijdens onlusten minstens vijftig mensen omkwamen.

Te verwachten valt dat Kabila de nieuwe veiligheidsmaatregelen voor onbepaalde termijn zal aanhouden. De parallellen met het kleine buurland Burundi worden zo steeds opvallender: met geweld en intimidatie onderdrukt een president alle kritische stemmen en tegelijk verkleint hij de bewegingsruimte van zijn tegenstanders tot een absoluut minimum. Omdat nieuwe spelers als China belangrijker zijn dan ooit en zich weinig gelegen laten aan democratie en mensenrechten, hebben diplomatieke drukmiddelen vanuit Europa en de VS weinig impact. Hierdoor kunnen de Kabila's van deze wereld zich als presidenten voor het leven gedragen.

Datum: 19/12/2016
Bron: http://www.demorgen.be/buitenland/k...-volk-beec627c/
Eigen mening:
Sinds de onafhankelijkheid van Congo werd de macht nog geen enkele keer democratisch overgedragen aan een opvolger. Het had een historisch moment kunnen zijn voor de politiek en samenleving in Congo, maar helaas. Meer en meer lijkt het land af te stevenen op een burgeroorlog aangezien Kabila elke vorm van verzet in de kiem wil smoren. Elke vorm van vrije meningsuiting wordt bestraft en verbannen uit de media. De wereld kijkt bang toe en hopelijk wordt een nationaal conflict alsnog vermeden. De dag van vandaag wordt er al genoeg bloed vergoten ten koste van politieke machtspelletjes.