Cliëntelisme boven in Waals Parlement


BRUSSEL - In het Waals parlement worden alle personeelsleden volgens vaste quota verdeeld over de partijen.


De voorbije jaren deden de meeste overheden inspanningen om hun aanwervingsprocedures min of meer te objectiveren. In het Waals Parlement is daar echter nog steeds geen sprake van. Dat blijkt uit een vertrouwelijke nota opgesteld door de griffier van dat parlement die Le Soir kon inkijken.

Na de stroom schandalen die op gang kwam door verhalen over fraude bij de sociale huisvestingsmaatschapij La Carolorégienne maakte de Waalse PS/CDH-coalitie grote beloftes over ethiek, depolitisering en transparantie. Die voornemens hebben het Waals parlement nog niet bereikt. Uit de uitgelekte nota blijkt immers dat alle banen - zelfs de bodes, chauffeurs of secretaressen - via een ingewikkelde verdeelsleutel worden verdeeld over de verschillende partijen. PS heeft recht op 38 personeelsleden, MR op 22. Daarna volgen CDH met 19 en Ecolo met 16.

Als er vacatures zijn, wordt er onmiddellijk gespecificeerd welke partij iemand mag kiezen voor de baan. De enige uitzondering bij de laatste benoemingsronde was het aanwijzen van een informaticus. Voor die post werd benadrukt dat hij 'buiten de politieke quota's' zou worden aangewezen.

Parlementsvoorzitter José Happart (PS) ziet alvast geen graten in deze praktijken. De voorbije zomer nodigde hij iedereen uit te bewijzen dat objectieve aanwervingsprocedures de werking van het parlement zouden verbeteren. Happart deed zijn uitspraak nadat bekend was geraakt dat er opmerkelijk veel familie van parlementsleden in het halfrond aan de slag was.

Dat het ook anders kan, bewijst het federale parlement. Daar wordt nieuw personeel alleen op basis van examens aangeworven, meestal georganiseerd door het federale selectiebureau Selor. De vacatures worden eerst in het Staatsblad, op de website van Kamer of Senaat en in de kranten gepubliceerd.

'De examenprocedure bestaat uit drie proeven', aldus Patrick Peremans van de dienst communicatie van de Senaat. 'De eerste proef is een anonieme test met meerkeuzevragen in het Frans en het Nederlands. Daarna krijgen de kandidaten een tekst voorgeschoteld, waarvan ze een synthese moeten maken en het schrijven van een persoonlijke analyse. Ten slotte volgt nog een mondelinge proef.' De jury bestaat uit externe specialisten, aangevuld met interne mensen en topambtenaren.

De Senaat rekruteert alleen tweetalige kandidaten. De Kamer stelt geen tweetalige eisen. 'In elk geval kan ik u bevestigen dat Kamer en Senaat op een ernstige manier personeel rekruteren. Politiek gekleurde aanwervingen zijn niet meer van deze tijd', meldt Peremans.

Alleen bij de benoeming van de griffier en de 10 directeuren wordt naar verluidt enigszins rekening gehouden met politieke evenwichten.

In het Vlaams Parlement is het gros van de 240 ambtenaren aangeworven na een examen, meestal georganiseerd door het Vlaamse selectiebureau Jobpunt Vlaanderen. Van enige politieke weging lijkt geen sprake.

Dat neemt niet weg dat sommige personeelsleden duidelijk politiek geëngageerd zijn en zelfs op verkiezingslijsten hebben gestaan. Het is bekend dat voormalig parlementsvoorzitter Norbert De Batselier (SP.A), die elf jaar de leiding had van het Vlaams Parlement, in die periode veel personeelsleden met een socialistisch profiel heeft aangetrokken.

Bovendien is er volgens sommigen wel degelijk sprake van een politieke weging bij de top van de administratie. Ook de directeurs worden nochtans aangetrokken na een examen, maar daarna zou ook de politieke weegschaal worden bovengehaald.


DS, 07-09-2007

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB