Wim Soons en Hans Duquet (CD&V) leggen uit waarom de overheid religies en levensbeschouwing moet blijven ondersteunen

De verklaringen van staatssecretaris Zuhal Demir over CD&V als moslimpartij en het voorstel van VLD-voorzitter Gwendolyn Rutten rond het schrappen van overheidssteun aan religies zijn een goede gelegenheid om de positie van CD&V tegenover religie en tegenover onze fundamentele waarden scherp in het licht te stellen.

In onze mensvisie vertrekken we als christendemocraten van de vaststelling dat de mens een zinzoekend wezen is. Hij zoekt betekenis en erkenning, hij leeft onontkoombaar vanuit waarden. We maken onze keuze van waarden beter bewust. In relatie treden tot de ander is essentieel. In een toespraak zei de vorige VS-president Barack Obama ooit "dat in ons tijdelijk bestaan hier op aarde niet rijkdom belangrijk is of status of macht of beroemdheid, maar wel de mate waarin we liefhebben en de rol die we spelen om het leven van anderen beter te maken." Dit citaat formuleert heel kernachtig het wezen van ons uitgangspunt. Dit is christelijk geïnspireerd. We doen die keuze niet vanuit een verplichting, maar vanuit ons diepste aanvoelen dat dit een goede weg is.

Onze christelijke wortels zijn een realiteit die we niet ontkennen en waar we ons niet voor schamen. Maar religie heeft als zodanig geen plaats op het politieke terrein. Tussen de christelijke wortels en de uiteindelijke politieke stellingnames ligt een analyse die puur politiek is. Christendemocratie is een politiek verhaal waarbij de religieuze dimensie niet bepalend is, het staat op zichzelf. Iedereen die zich terugvindt in onze waarden en onze analyses heeft bij ons een plaats, ongeacht de religieuze achtergrond: christenen, vrijzinnigen, moslims en anderen. CD&V is een open waardenpartij.
Het voorgaande impliceert inderdaad dat voor ons het religieuze in het leven een positieve plaats kan hebben. Het religieuze hoeft niet, maar we vinden het niet vreemd of gek. Vanuit onze achtergrond weten we wel zeer goed dat niet om het even wat moet aanvaard worden omdat er het etiket "godsdienst" op kleeft. Religies en levensbeschouwingen kunnen ook hun uitwassen hebben. Oproepen tot geweld vallen niet onder de vrijheid van godsdienst, maar zijn een misdrijf. De scheiding van Kerk en Staat, van religieuze en politieke sfeer, is essentieel. We moeten daarom meer ruimte scheppen voor een beleving van de Islam die past binnen de fundamentele waarden van onze samenleving.

Geen kleffe tsjeverigheid
Op het Wij-congres van vorig jaar heeft onze partij zeer duidelijk gesteld - lees er de teksten op na - dat "ieder integratiebeleid voor ons moet steunen op twee pijlers: gehechtheid aan onze fundamentele waarden gekoppeld aan een uitgesproken positieve wil mensen van allochtone oorsprong een volwaardige plaats in onze samenleving te geven." Verder staat te lezen: "Het leven in openheid naar onze belangrijke allochtone gemeenschappen betekent niet zonder meer aanvaarden van alle gedragingen. Waardepatronen zijn niet allemaal even goed." Onze visie is in essentie een én-én-verhaal. Dit is geen kleffe tsjeverigheid. Iedere indruk dat onze partij over de fundamentele waarden van onze samenleving ook maar een millimeter zou toegeven berust op een misverstand. Maar voor ons behoren christenen, moslims, vrijzinnigen en andersgelovigen allemaal volwaardig tot onze samenleving. We moeten elkaar de hand reiken. Zo betreden we inderdaad een spanningsveld waarin conflicten kunnen bovenkomen. Vruchtbaar omgaan met dit spanningsveld behoort voor ons tot de essentie van het politieke métier.
Tegen die achtergrond is het logisch dat iemand als Gents CD&V-lijsttrekker Mieke Van Hecke zegt dat voor moslims CD&V een logische keuze is. Net zoals voor allen die gehecht zijn aan de fundamentele waarden van onze samenleving CD&V een logische keuze is. Precies omdat wij waarden belangrijk vinden. Daarbij laten we ruimte voor de religieuze dimensie. Zonder het als noodzakelijk te zien, onderkennen we het belang en de waarde ervan.
Religie kan op een heel gezonde manier voor mensen een bron zijn van kracht, geluk en troost. Een dode God is geen wondermiddel voor een geweldig leven. In het boek "Borderline Times" van psychiater Dirk De Wachter lezen we dat de nood aan zingeving een dimensie is in vele mentale problemen. Zingeving is de core business van religie.
Dit is het inhoudelijk basisargument waarom wij volledig voorstander zijn en blijven van een ondersteuning van religies en levensbeschouwingen door de overheid. Daarnaast - hoeft het gezegd - is religie een delicate materie waarbij zaken zwaar fout kunnen lopen. Dat de overheid vanuit haar ondersteuning een stuk controlerend kan optreden is een bijkomend voordeel.

Wim Soons, voorzitter en lijsttrekker CD&V Mechelen
Hans Duquet, lid CD&V-werkgroep Zingeving en Ideologie

Bron: www.knack.be; 28/04/2017

Eigen mening:
Ik kan mij op zich vinden in wat dit artikel naar over brengt. De titel doet het niet echt vermoeden maar het is eigenlijk een reclame als het ware voor de CD&V. Persoonlijk vind ik wat deze twee naar voren brengen zeker correct ik stel me er echter een beetje de vraag bij of dit nog steeds allemaal de noemer christelijk moet krijgen. Ze maken duidelijk in het artikel dat iedereen welkom is de partij ongeacht ras, afkomst, stand of geloof. Dit is iets waar ik zeker achter sta. Ze leggen uit dat ze onder christelijkheid bepaalde normen en waarden verstaan waaronder naastenliefde een belangrijke rol speelt. Ik denk niet dat dit begrip nu enkel toebehoord tot het christendom. Er zijn voldoende andere godsdiensten die ook naastenliefde prediken. Weliswaar gaat deze fundamentele boodschap maar al te vaak verloren in de hedendaagse interpretatie die sommige individuen hebben rond Godsdienst. Ik vraag me eigenlijk een beetje af waarom deze christelijk nu juist moet staan voor de waarden en normen die ze nastreven. Men kan perfect in dezelfde waarden en normen geloven zonder dat men zicht als christen of zelfs maar als gelovig beschouw. De boodschap die ze uitdragen is erg mooi maar ik denk dat toch veel mensen deze christelijk verkeerd interpreteren en zo een fout vooroordeel hebben.