"In een eerlijke wereld zijn examenresulaten na rilatinegebruik niet terecht. Het is immers een vorm van doping voor de hersenen". Dat stelt de Leuvense toxicoloog Jan Tytgat in het studentenblad Veto. Het bestuur van de Leuvense alma mater wil echter niet weten van dergelijke dopingcontrole. De studenten van hun kant vragen dat de KU Leuven tenminste een beleid ontwikkelt ten aanzien van het gebruik van rilatine en andere 'smart drugs'.

Uit een bevraging in 2013 bleek volgens Veto dat 6,2 procent van alle studenten tijdens examens zijn toevlucht nam tot stimulerende medicijnen zoals rilatine. Volgens Maura Sisk van het Studentengezondheidscentrum deed de helft dat zonder medische aandoening en dus louter als stimulerend middel. Uit getuigenissen van studenten in Veto blijkt echter dat artsen ondanks de gezondheidsrisico's dit ook zonder medische reden veelvuldig voorschrijven. De medicatie wordt ook onderling aan mekaar doorgegeven.

De vicerectoren Onderwijsbeleid Didier Pollefeyt en Studentenbeleid Rik Gosselink stellen in Veto dat rilatinegebruik niet onder examenfraude valt. "Het is immers moeilijk te onderbouwen of het effectief examenresultaten beïnvloedt. Ook kunnen we moeilijk aantonen dat de studenten rilatine nemen. Dopingcontroles aan een universiteit zijn onhaalbaar", aldus Pollefeyt. Hij verwijst daarbij naar "alle juridische discussies die gestart zouden worden". In een reactie wijst Tytgat op het feit dat de opsporing van rilatine na gebruik technisch echter wel degelijk heel haalbaar is.

Marie Vanwingh, voorzitster van de Studentenraad van de KU Leuven, zegt maandag dat haar organisatie nog geen formeel standpunt heeft ingenomen over deze kwestie. Wel vindt ze het een groot pijnpunt "dat de KU Leuven terzake nog geen beleid ontwikkeld heeft". "Men zou tenminste toch kunnen aangeven waar men naartoe wil met deze problematiek. Men dient hierbij in de eerste plaats de oorzaken te analyseren en te bekijken waar men zelf kan interveniëren. Ik denk hierbij aan de wijze waarop nu de examens georganiseerd worden", aldus Vanwingh.

In haar editoriaal gaat de Veto-redactie een stap verder. Veto vraagt dat de KU Leuven in haar examenreglement duidelijk zou stipuleren of het gebruik van stimulerende middelen zonder voorschrift valt onder de regel 'dat studenten die proberen het oordeel omtrent hun kennis of vaardigheden onmogelijk te maken schuldig zijn aan fraude'. "Vicerector Pollefeyt stelt niet graag behandeld te worden door een arts die al zijn examens op rilatine haalde. Misschien moeten we hen dan ook niet toelaten op die manier het diploma te halen", aldus Veto.

Bron: De Morgen, http://www.demorgen.be/binnenland/w...recht-bbc7f4ca/ (5/12/16)

Eigen mening: Dit is een erg belangrijk onderwerp dat veel vragen oproept. Maar liefst 6,2 procent van alle studenten neemt tijdens de examens stimulerende middelen. Dit getal kan naar mijn mening zelfs nog hoger liggen, aangezien niet iedereen het gebruik zal toegeven. Zowel de oorzaken hiervan als de gevolgen dienen voldoende aandacht te krijgen. Ik vind het persoonlijk erg zorgwekkend dat deze grote groep studenten hun gezondheid op het spel durft zetten enkel omwille van examens. In dit artikel wordt er uitsluitend gesproken over universiteiten, maar de problematiek kan doorgetrokken worden naar alle vormen van onderwijs en zelfs jobs. In onze maatschappij komt er namelijk meer en meer druk om constant goed te presteren, deze druk brengt grote en gevaarlijke gevolgen met zich mee. Bovendien is het gebruik van stimulerende middelen, zowel voor de gezondheid als voor de opleiding, niet zonder gevolgen. De gebruikers zetten hun gezondheid op het spel, maar hebben zo misschien ook geen effectief beeld van hun resultaten. Ik kan me er dus wel in vinden dat dit als fraude zou worden bestempeld of er tenminste een beleid rond zou worden gevoerd.

Ik vrees dat veel studenten zelf niet doorhebben wat voor gevolgen hun rilatineverbruik kan hebben. Naar mijn mening moeten we dus niet enkel inzetten op het controleren van dit gebruik, maar moeten de studenten ook beter geïnformeerd worden. Wanneer ze kennismaken met de gevaren, denk ik dat er al veel meer studenten afgeschrikt worden die het niet meer durven gebruiken. Daarnaast denk ik dat we de oorzaak moeten aanpakken. Waarom gebruiken er zoveel studenten rilatine tijdens de examens? Zijn de examens te snel op elkaar gepland? Stellen ze teveel uit? Wanneer we ook de oorzaak gaan aanpakken, zullen eveneens op deze manier minder studenten rilatine gaan gebruiken. Als dit alles nog geen effect heeft, dan kan men steekproeven op rilatinegebruik gaan doen.