Medisch personeel blundert met executie gevangene: “Dit kan alleen maar omschreven worden als marteling”

Het is een speciaal medisch team niet gelukt een ter dood veroordeelde gevangene in de Amerikaanse staat Alabama te executeren. Na tweeëneenhalf uur en de nodige pogingen slaagden de deskundigen er niet in een geschikte ader te vinden voor de dodelijke injectie. Doyle Lee Hamm (61) bleef met zeker twaalf injectiewonden achter. “Marteling”, zegt zijn advocaat.

De 61-jarige Hamm zou afgelopen donderdag worden geëxecuteerd. Hij zit al ruim de helft van zijn leven achter slot en grendel. De man werd veroordeeld tot de doodstraf voor de moord op een motelbediende tijdens een overval in 1987. De executie werd in gang gestoken, maar ongeveer een half uur voor de deadline alsnog stopgezet.

Gespecialiseerd personeel van de gevangenis in de Amerikaanse staat Alabama deden verwoede pogingen om een geschikte ader te vinden in onder meer de voeten, knieholtes en zelfs het kruis van Hamm, maar dat lukte niet. Na tweeëneenhalf uur en zeker twaalf injectiepogingen werd de executie gestaakt. “Ons werd aangeraden te stoppen, simpelweg omdat we in tijdnood kwamen”, stelt Jeff Dunn, voorzitter van de instelling die over de strafuitvoering in Alabama gaat, in de New York Times.

Marteling

Bernard Harcourt, de advocaat van de gevangene, is allesbehalve te spreken over het vertoon. “Deze executie was duidelijk prutswerk, dat alleen omschreven kan worden als een marteling”, klinkt het bij NBC News. Volgens Harcourt werd ook de blaas van Hamm geraakt bij de injectiepogingen, omdat er een dag later bloed in de urine zat bij de ter dood veroordeelde.

“Hamm lag daar en hoopte dat ze zouden slagen in hun taak, omdat hij zoveel pijn had”, vervolgt de advocaat. “Hij zakte in elkaar toen ze hem van het bed haalden.”

Volgens Dunn ging er echter niets mis: “Ik zou niet zeggen dat er sprake was van een probleem.”

Kanker

Harcourt pleitte er eerder al voor om de doodstraf van zijn cliënt om te zetten in een levenslange gevangenisstraf. Hamm heeft terminale lymfeklierkanker. Mede door de behandeling van de ziekte, als ook een leven vol drugsgebruik, werd er al gewaarschuwd dat het moeilijk zou zijn om een geschikte ader te vinden voor de executie.

Bron: Het Nieuwsblad 26/02/2018
link: https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20180226_03378079

Mening:
Ik krijg al rillingen als ik 'executie' hoor. Ik vind executie een woord uit de geschiedenis. We leven in 2018, wat in mijn ogen betekent dat executies niet meer van toepassing mogen zijn. Liefst zou ik nooit willen dat iemand geëxecuteerd wordt, maar als het dan toch zo ver is... en dan nog moeten lijden: nee, sorry, dat is echt onmenselijk! In het artikel staat dat de man veel pijn had, hij een terminale patiënt is en dat hij wou dat het slaagde. Deze executie zou dan even goed als gewenste euthanasie kunnen doorgaan. Wat nu met deze man verder gebeurt, staat niet in het artikel. Net zo goed laat men deze man in zijn cel en was heel deze angstaanjagende gebeurtenis overbodig.