Faalangst, depressie, stress en persoonlijke crisissen
Steeds meer studenten kampen met psychologische problemen. Dat blijkt uit een rondvraag bij Vlaamse hogescholen en universiteiten. Het gaat om uiteenlopende problemen, zoals (faal)angst, depressie, stress en persoonlijke crisissen. Meer dan 5.000 studenten zoeken dan ook hulp bij een psycholoog van hun onderwijsinstelling.
Boosdoener is onder andere de toenemende flexibilisering van het onderwijs. ‘Veel meer jongeren trekken naar het hoger onderwijs, waar ze verwacht worden keuzes te maken, assertief te zijn en nog eens goed te presteren ook. En doordat iedereen nu zijn eigen studietraject volgt, is er veel minder steun en komt de studiedruk volledig op hun eigen schouders terecht.'

Maar in de stijgende cijfers zit ook een positief aspect, zegt Ilse Devacht van de KU Leuven. ‘Het is goed dat jongvolwassenen in toenemende mate durven en kunnen benoemen welke psychische problemen zij ervaren.'
Bron: De Standaard
Mijn mening: Het is inderdaad een goede zaak dat studenten nu een eigen studietraject kunnen volgen en zo meer kans maken om een diploma te halen maar aan de andere kant wordt er van de studenten steeds meer verwacht. Werkgevers stellen steeds meer eisen bij het aanwerven van nieuw personeel en leggen zo de lat steeds hoger. Jongeren moeten in onze maatschappij op professioneel vlak maar ook op sociaal vlak hoog scoren om ‘erbij te horen’.

Ik schrok toch wel van dit aantal '5000 studenten'! Het is al langer geweten dat er meer en meer druk op de schouders van de studenten terecht komt. Niet enkel op de studenten maar ik denk dat dit een typisiche eigenschap van de 21ste eeuw is. Er wordt verwacht dat wij steeds goede keuzes maken, er wordt verwacht dat wij goed presteren, ... Ik kan begrijpen dat dit voor velen stress en dergelijke problemen veroorzaakt. Het is dan inderdaad erg positief dat studenten durven uitkomen voor hun problemen en hulp zoeken, want dit lijkt mij niet evident.

Door dit onderzoek is het wel duidelijk dat er iets moet gebeuren om het aantal studenten met stressfaalangst... te verminderen. 'De studententijd' zou de mooiste tijd uit je leven zijn, zeggen veel mensen. Maar als de stress zo blijft toenemen zal dit niet langer de tijd van ons leven blijven. In het artikel wordt aangehaald dat een aanpassing aan het hoger onderwijs voor veel stres zorgt. We moeten dus proberen om de aanpassing zo goed mogelijk te laten verlopen. Hiervoor moeten we de studenten op een efficiënte manier ondersteunen zodat ze na verloop van tijd zelf meer initiatief gaan nemen.
In het artikel staat dat het positief is dat er heel wat studenten zijn die hun probleem erkennen. Dit is volgens mij een eerste stap in de goede richting.

Het is duidelijk dat het onderwijs moet investeren en meer psychologische begeleiding van leerlingen. Dit artikel bewijst toch dat er een hoge nood is aan psychologische begeleiding. De stap van de secundaire school naar de hoge school of universiteit is toch wel een grotere stap dan de meeste mensen denken. In de secundaire school worden de leerlingen nog van dichtbij begeleid en in de hoge school valt dit zo goed als volledig weg. Voor de 6de jaars is dit van het ene jaar op het andere dat ze plots op eigen verantwoordelijkheid studeren. Wanneer leerlingen niet naar school gaan/spijbelen, geen haan dat er naar zal kraaien toch? Ik denk dus dat de hogescholen nog extra gaan moeten investeren in psychologische begeleiding.

Ook ik vind dat er soms teveel druk gelegd wordt. Iedereen verwacht heel veel van de student. Je moet al goed zijn in plannen om je door alle taken te wurmen. Je moet soms zoveel onthouden en zoveel doen dat je niet weet waar eerst te beginnen. En dit zorgt natuurlijk voor veel stress. Op de scholen zou er moeten voor gezorgd worden dat leerlingen met teveel stress ergens terecht kunnen. Dat ze kunnen praten met iemand over zijn/haar problemen, waardoor ze stress, faalangst of eender wat hebben. Er moet dus volgens mij vanuit de school zelf ook hulp aangeboden worden. Het is wel goed om te horen dat studenten zelf het initiatief nemen om naar de psychiater te gaan. Moest dit niet gebeuren dan denk ik dat veel studenten depressief zouden worden en er echt gewoon onderdoor zouden gaan. Dit kan natuurlijk niet de bedoeling zijn van de universiteiten en hoge scholen!

Eerst en vooral kan ik mij wel vinden in de meningen over het artikel. Maar langs de andere kant blijkt wel dat er nog steeds heel veel studenten zijn die na een jaar veranderen van studierichting. Het volgen van een opleiding die niet aansluit bij je verwachtingen, kunnen en interesses legt nu eenmaal een extra onnodige druk op je schouders. Uiteraard weet ik niet hoe de overstap tussen secundair en hoger onderwijs aangepakt wordt in de meeste middelbare scholen, maar misschien kan een deel van het probleem daar al opgelost worden.
Door de jongeren goed te begeleiden gaan de keuzes makkelijker worden waardoor een deel van de druk al lijkt te verdwijnen.