Aneeka Bhattarai (7) spreekt veertig talen. Een wonderkind? Nee, alle leerlingen van haar school in Londen leren elke maand een nieuwe taal. In maart leert zij haar klasgenoten Nepalees, haar moedertaal.


De basisschool Newbury Park in Londen heeft 850 leerlingen, waarvan de meerderheid niet Engels als moedertaal heeft. De school vond het belangrijk dat de kinderen elkaar in hun eigen taal konden begroeten. Vandaar dat de 'taal van de maand' ingevoerd werd. In maart leren de kinderen Nepalees, de veertigste taal die aan bod komt.

Waarom zou een school zoiets doen? Uit respect voor andere culturen, staat op haar website. Engelstalige kinderen hebben het voordeel dat ze hun horizon verbreden. Voor tweetalige kinderen is het dan weer leuk dat ze hun kennis kunnen demonstreren in de klas. Ze krijgen er meer zelfvertrouwen van.

Ook anderstalige ouders worden bij het project betrokken. Normaal hebben die vaak koudwatervrees om zich te mengen in het schoolleven, uit verlegenheid over hun (gebrek aan) talenkennis. Kinderen die in het Engels opgevoed werden en de moedertaal van hun ouders nog niet eerder spraken, zijn enthousiast over het project.

Nederlands leerden de Londense leerlingen nog niet. Wel Russisch, Hindi en Spaans. Maar ook Sinhala (een taal uit Sri Lanka), Tagalog (van de Filipijnen) en Twi (uit Ghana) kwamen aan bod. Ook Noors, Deens en Frans staan op het programma, voornamelijk omdat kinderen uit andere werelddelen eerst daar woonden voor ze naar Engeland kwamen.

Alle leerlingen doen mee, van de kleuters tot de oudsten. De talen komen naast het normale lesprogramma. Veel tijd kost het niet. De leerlingen besteden twee keer per week vijf tot tien minuten aan de 'taalles'.

Op het bord hangt een kaart met daarop foto's en een aantal woorden. Eerst leren de kinderen een groet aan, daarna ja en nee. Daarna beginnen de spelletjes. De leraar moet bijvoorbeeld een woord raden door vragen te stellen, die de leerlingen met ja en nee beantwoorden. Met bingo worden de getallen geoefend. Zeer populair is het 'Harry Potter duel', waarbij de leerlingen 'spreuken' over elkaar kunnen uitspreken door als eerste het juiste woord te roepen. Ook tussendoor wordt geoefend. Als de leerkracht fruit of melk uitdeelt, zeggen de leerlingen dankjewel in de nieuwe taal.

Geen enkele leerling spreekt vloeiend veertig talen. De school vindt het logisch dat je na een maand nog altijd fouten in de uitspraak maakt. Maar durven spreken is beter dan zwijgen uit angst voor fouten. Vandaar dat Aneeka en haar klasgenoten zich volgende maand weer vol enthousiasme op een nieuwe taal zullen storten. In april is het Afrikaans aan de beurt.

Reactie:

Dit is nu toch voldoen aan de noden van de leerlingen, vind ik. Het is wel een mooi initiatief. Toch stel ik mij ook wel enkele bedenkingen:
Als de leerlingen elke maand een andere taal leren, gaan ze dan wel eens echt dieper in op een taal? Gaan ze niet van elke taal maar de basis leren en dus niet echt uitgebreide leerstof leren? In welke taal worden dan de andere lessen gegeven?


Zelf zou ik het toch ook wel ‘leuk’ vinden, kon ik zeggen dat ik een basis had voor 40 talen!

Ik vind dit een goed initiatief, maar toch ben ik er geen voorstander van. Elke maand een andere taal wil zeggen dat je die taal niet echt beheerst.. De kinderen zullen de belangrijkste vocabulaire en grammatica aangeleerd krijgen en voila men spreekt dan van een taal kunnen. Ze kunnen er beter wat dieper op ingaan vind ik persoonlijk.

Ik vindt het op zich al een hele prestatie om 40 talen te beheersen. Het is wel zo dat ze waarschijnlijk niet echt diep ingaan in de taal, maar volgens mij is het al heel wat als je de verschillende talen kan spreken, lezen en schrijven.

Ik zou toch heel trots zijn op mezelf , moest ik 40 verschillende talen beheersen.

Groetjes Stefanie

Het is een goed initiatief. Maar ik vind dat je beter wat minder talen heel goed beheerst dan 40 in mindere mate.

En ik die dacht dat België al hoog aangeschreven stond voor zijn talenkennis...
Toch denk ik dat het beter is een aantal talen goed te beheersen dan zoveel talen oppervlakkig te "spreken".

Ik vind het wel positief want door zoveel talen aan te leren aan leerlingen laat je zien dat je respect hebt voor andere culturen.
Je leert ook inzien dat sommige talen heel moeilijk onder de knie te krijgen zijn.

Ik vind dat ze in het middelbaar leerlingen de keuze moeten laten welke taal ze willen bijleren in plaats van het verplichte Duits.
Langs de andere kant worden er drie talen gesproken in België, dus is het wel belangrijk dat je je kan behelpen in (één van) deze talen.

Leerlingeninitiatief moet aangemoedigd worden in ons onderwijs. Als ik de eerste regel van het artikel lees, denk ik dat deze school hier zeker aan tegemoet komt.
Toch moeten we redelijk blijven. Het is inderdaad beter om een aantal talen diepgaand te behandelen, dan een groot gamma van talen oppervlakkig te leren. Natuurlijk is het wel handig om de voornaamste wereldtalen onder de knie te krijgen. Hierbij denk ik aan Engels, Spaans, Duits, Frans, enz. Vanuit deze talen kan je dikwijls al (vanuit de context) andere woorden in andere talen een betekenis toekennen.
Daarom pleit ik voor een onderwijs dat zich eerder beperkt tot het aanleren van de wereldtalen.
Toch wil het niet zeggen dat ik dit geen mooi initiatief vind van de school.

Nog even dit: Toen ik in Turkije op vakantie was, heb ik een aantal Turken beter leren kennen. Zij wonen nu in Duitsland en aangezien ik de Duitse taal vrij goed beheers, is het geen probleem contacten te leggen. Maar waar ik eigenlijk op aan wil sturen is dat een Turkse jongen van 14 jaar maar liefst 7 talen sprak, zonder dat er in het onderwijs (dat hij geniet) een aantal van deze talen hem aangeleerd werden.
Zo zie je maar dat je ook buitenschools voldoende leert om je mannetje te staan. Voor zulke mensen dienen we respect op te brengen...