‘Koning van de vrijspraken’ haalt opnieuw zijn slag thuis


Achter opvallende vrijspraken van dronken bestuurders of hardrijders zit vaak één en dezelfde advocaat uit La Louvière: Christophe Redko. ‘In Brussel noemen ze hem “le roi des acquittements”.’


Toen een motorrijder twee jaar geleden met zijn Kawasaki Ninja ZX-10 R tegen 252 kilometer per uur over de E42 in Henegouwen zoefde, werd hij geflitst. Omdat het om zo’n zware snelheidsovertreding ging, moest hij zich voor de rechter verantwoorden. Zijn advocaat raadde hem aan niet op te dagen op de zitting en zich zo bij verstek te laten veroordelen. Net voordat de termijn om daartegen beroep aan te tekenen zou verstrijken, deed de advocaat dat. De zaak kwam in oktober aan bod op de rechtbank van eerste aanleg van Doornik, maar daar kon de rechter alleen vaststellen dat de overtreding was verjaard. De verjaringstermijn voor hardrijden ligt, zoals bij de meeste verkeersovertredingen, op een jaar.

‘Waar is de logica naartoe?’, vraagt de Dendermondse politierechter Peter D’Hondt zich vandaag af in de kranten La Dernière Heure en Het Laatste Nieuws, die het opmerkelijke vonnis naar buiten brachten. ‘Op een tennisbal die slecht is aangebracht op een trekhaak, staat een verjaring van vijf jaar, want dat is een technische inbreuk. Je kunt deze vrijspraak niet wijten aan de advocaat. Het schandalige zit gewoon in het systeem.’


Flitsen op een brug

De advocaat in kwestie weet de hiaten in het systeem te vinden. Christophe Redko houdt kantoor in La Louvière, maar heeft een naam die nagenoeg elke politierechter kent, zeker in Franstalig België.

‘Daar heeft hij de reputatie een absolute procedurepleiter te zijn’, zegt Johan Van Laethem, politierechter in Halle. ‘Bij mij in de rechtszaal komt hij ongeveer maandelijks langs om iemand te verdedigen. Er zullen vast nog andere advocaten zijn die in het verkeersrecht op de procedure spelen, maar hij steekt er toch bovenuit. Dat kan vooral lastig zijn voor het parket, dat extra moet opletten wanneer hij optreedt. Rechters beschouwen alle elementen die de partijen (het parket en de verdediging, dus de advocaat, red.) aanbrengen en vellen dan hun vonnis. Zaken met meester Redko behandelen wij dus als alle andere dossiers.’

Hardrijders of (zeker in het verleden) dronken bestuurders vinden hun weg naar Redko dankzij een reeks bijzondere vrijspraken die de media haalden. In mei 2010 kreeg een vrouw die werd betrapt met 4,2 promille alcohol in het bloed – een hoeveelheid waar iemand al aardig zijn best voor moet doen – geen straf omdat de agenten vonden dat ze er niet dronken uitzag toen ze haar tegenhielden. Redko slaagde erin de rechter te doen twijfelen aan de betrouwbaarheid van de alcoholtest. Bijna een jaar later, in april 2011, ging een man vrijuit omdat de inspectie van de Fod Economie de alcoholtester die bij hem werd gebruikt, niet had goedgekeurd. Later dat jaar wees Redko er in een andere zaak op dat er in een proces-verbaal een fout was gemaakt bij de verwijzing naar een koninklijk besluit. Opnieuw verkreeg hij de vrijspraak.

Wanneer een flitstoestel wordt gebruikt vanaf een brug maar daar volgens de fabrikant eigenlijk niet toe dient, is Redko degene die dat ontdekt en op het proces gebruikt. Hetzelfde wanneer de gebruikershandleiding van het flitstoestel niet of in de verkeerde taal aanwezig is wanneer de overtreding is vastgesteld. Of wanneer de camera een bepaald certificaat ontbeert. Een van zijn meest recente vrijspraken behaalde hij toen de bestuurder van een leasingwagen zich niet kon herinneren wie er met zijn auto reed toen die werd geflitst.

‘In Brussel noemen de mensen van de politierechtbank hem “le roi des acquittements, de koning van de vrijspraken”’, zegt politierechter Van Laethem. ‘Als ik me niet vergis, hangt een artikel met die titel uit La Dernière Heure zelfs op in de griffie. De meeste van zijn successen heeft hij overigens behaald in het zuiden van het land, valt me op. Daar leek men gevoeliger voor technische argumenten zoals bijvoorbeeld het ontbreken van een handleiding op het moment van de verbalisering. Maar dat soort vrijspraken komt veel minder voor sinds een wetswijziging in 2013.’

Toen werden de voorwaarden om bewijselementen nietig te verklaren strikter bepaald in de wet, waardoor er veel minder technische betwistingen zijn in straf- of verkeerszaken. Het aspect van de verjaring valt daar als fundamenteel onderdeel van de rechtspraak voor alle duidelijkheid niet onder.


‘Geen oog voor verkeersveiligheid’

Christophe Redko was vandaag niet bereikbaar voor commentaar over zijn loopbaan of werkwijzes, die onder anderen Van Laethem al eens tegen de borst stootten. ‘Advocaten zoals hij zijn schandalige procedurepleiters, die op geen enkele manier oog hebben voor de verkeersveiligheid’, verweet politierechter Van Laethem hem in 2015 op een zitting.

‘Ik zou hem zelf eens willen zien’, zegt de Leuvense politierechter Kathleen Stinckens. ‘Er zijn al cliënten van hem bij mij verschenen, maar telkens liet hij zich vervangen door een collega die het Nederlands meer machtig is. In Leuven heeft hij ook een paar keer geprobeerd om via techniciteiten cliënten vrij te krijgen. Dat heb ik telkens gepareerd. Je kunt het Redko niet kwalijk nemen dat hij zaken aankaart die niet in orde zijn. Er zullen altijd gaten te vinden zijn en wanneer dat lukt, stapt men naar de pers. Verjaringen zoals in deze zaak zijn gelukkig de uitzonderingen.’

Minister van Justitie Koen Geens (CD&V) kondigde op 20 juli aan dat hij samen met zijn collega van Mobiliteit, François Bellot (MR), werkt aan een verhoging van de verjaringstermijn voor de meeste verkeersovertredingen van één naar twee jaar. Dat zou in januari rond moeten zijn. Afwachten wat Redko daarna uit zijn mouw schudt.


Blog DS, 30-11-2017 (Nikolas Vanhecke)

__________________
"Never argue with an idiot, they'll just bring you
down to their level and beat you with experience." (c)TB