Deze 'GAMES' zijn gemaakt om even van de realiteit te wijken.

Games zijn er niet om ons een beeld/fantasie te verkopen, maar ons beeld/fantasie over mensen of andere zaken te gebruiken om het herkenbaar of zelfs realistischer in ons ogen te maken. Dus als iedereen denkt dat 'knappe vrouwen' grote borsten hebben, dan gaat de developer van een game dat ook doen. Dit spreek 'de gamer ' veel meer aan dan een vrouw die te die te diep in de chocopot heeft gekeken. Nochtans worden deze games elk jaar realistischer. Ik zie dit als ons fantasie realistischer te DOEN LIJKEN in ons ogen dan ons een ons een beeld te creëren.

Tegen videogames zijn is absurd.

Tegen videogames zijn is absurd, omdat wij allemaal iets nodig hebben om even van alles te ontsnappen. Even onze frustraties af te reageren of onze brein uit te dagen op iets heel simpel (zoals Tetris) tot iet ingewikkeld (van sport tot first person shooter).

Videogames sociaal of niet?

Als je aan iemand vraagt wat hij/zij denkt over 'gamers', dan zullen ze zeggen dat ze 'asociaal' zijn of worden. Wat Lode hier doet door te vragen of er andere online zijn vanavond getuigd van sociaal gedrag. Naast fantasie en ontspanning gaan we ook op zoek naar competitiviteit. Hoe meer vrienden in mijn omgeving bv. FIFA17 spelen, hoe aantrekkelijker dit voor mij is.

Vooroordelen terecht?

Deze vooroordelen worden vaak gemaakt door mensen die niet (of weinig) ervaring hebben met dit soort zaken. Je kunt moeilijk iets begrijpen of verworden als je er niet open voor staat. Men moeten dingen leren appreciëren i.p.v. ze te bekritiseren. Iets negatiefs zeggen of denken is altijd makkelijker dan iets positiefs zeggen of denken.

Wij leren heel veel door videogames.

Een spel dat ik enkele jaren geleden heb gespeeld, toont de menselijke zoektocht naar organisatie. Een spel zonder grenzen. Waar je als speler van nul moet beginnen. Waar je je eigen waarde leert kennen en verbeteren. Een spel waar spelers zelf door zich samen met andere te organiseren een impact (leren) hebben op de videogame zelf. Een hele economisch systeem (markt concept, koper en verkoper) die door de speler uit de grond wordt gestampt. Later updaten de makers deze game om deze economische systeem, stabieler te maken (koper-3rde partij-verkoper). Zo bepaald 'de 3rde partij' de prijzen afhankelijk van vraag en aanbod. Deze '3de partij' wordt beheerd door de makers van het spel. De impact van de massa komt hier weer boven, want de spelers leren het nieuwe systeem naar hun hand te draaien om winsten te boeken door laag te kopen en hoog te verkopen. mensen gaan hun sociale bijdrage leveren en zo ontstaat er een samenleving op een virtueel platform.

Elke individu is anders en raakt er anders door beïnvloed.

Het karakter van de persoon bepaald de videogame en niet andersom. Een algemene conclusie trekken over iets als videogames, is absurd. Dus ik ben er PERSOONLIJK van overtuigd dat afhankelijk van jou persoonlijkheid en je sociale omgeving videogames je zaken kunnen leren. Of het gene dat je leert goed of fout is, dat laat ik over aan de critici(ze zijn toch taalrijk en staan klaar met kritiek 24/7). Iedereen heeft recht op ruimte voor een persoonlijke waardering. Net zoals u of ik een film gaat kijken, we zullen zelf bepalen wat we van die film vinden. Niemand hoeft u of mij te zeggen wat we van die film moet vinden.