De islam heeft wel degelijk iets te maken met terrorisme (althans de vorm waarmee wij geconfronteerd worden), het lijkt me beter te zeggen dat de islam niet de directe oorzaak hoeft te zijn. Laten we wel eerlijk wezen, de islam verschilt op vele vlakken grondig van het christendom. Verschillende geloven aan elkaar gelijk stellen onder het mom van 'je gelooft in iets (anders)' is niet steeds correct; er komen ook frequent verschillende dogma's en benaderingswijzes bij kijken.
Het is een lastig onderwerp omdat we enerzijds niet al de moslims over dezelfde kam willen scheren, maar anderzijds zijn we hierdoor nogal geneigd de gebreken van sommige islamitische benaderingen weg te cijferen. De islam ziet bijvoorbeeld doorgaans de Koran als het letterlijke woord van God, iets wat het christendom verwerpt, en dit verengt aanzienlijk de wijze waarop mensen met het geschrift kunnen omgaan. Ook het christendom telt nog stromingen die deze benaderingswijze van de Bijbel toepassen en deze zijn vaak ook het meest fundamentalistisch.

Verlichte islamitische theologen zijn in veel minder grote getallen aanwezig en moeten dikwijls ook onderdoen voor de eerder fundamentalistische prekers. Deze laatsten spelen dan ook een grote rol in de indoctrinatie waar Stef over spreekt, vooral als het vertrouwde imams zijn. Ik denk dat een gebrek aan eenheid binnen de islam er ook voor zorgt dat deze verlichte theologen weinig draagkracht vinden.
Dr. Adnane Ibrahim is een geweldig voorbeeld van een revolutionair iemand voor de islam, maar ook zijn toehoorders zijn soms belachelijk klein in verhouding met die van de eerder fundamentalistische prekers.


Ikzelf kan ergens wel discriminatie als begrijpbare oorzaak zien, vooral de wijze waarop dit een identiteitscrisis kan vormen voor individuen. Ik kan me wel vinden in de soort van omgekeerde psychologie waarbij zij zich met hart en ziel gaan inzetten voor datgene waardoor zij zich gediscrimineerd voelen. Vooral jongeren zijn ook erg vatbaar voor extreme ideologische visies, dit staat zelfs los van religie.
Discriminatie lijkt me dan wellicht niet steeds het correcte woord, maar ik denk dat het een penibele situatie is om bijvoorbeeld zowel 'moslim' als 'Belg' te zijn; want zo redeneren we dikwijls wel. Je kan hier geboren en getogen zijn als moslim, wij leven nog niet steeds in de samenleving waarin zij zich steeds ook oprecht Belg kunnen voelen. Ik las een tijd terug een artikel dat aanhaalde waarom radicalisering onder moslims zich aanzienlijk minder voordeed in de VS; zij gaven aan dat de nationalistische/patriottistische houding van Amerikaanse burgers moslims echt uitnodigde om deel te zijn van het land en zij voelde zich ook echt Amerikaans. Ik vond deze redenering wel terecht.