De regering wil niet dat leefloners voor lange tijd naar het buitenland trekken. Ze zullen niet langer dan 4 weken per jaar in het buitenland mogen verblijven. De ministerraad keurde daarvoor een wetsontwerp goed, meldt minister van Maatschappelijke Integratie Willy Borsus.

Wie een leefloon wil, moet aan een aantal voorwaarden voldoen. Zo moet een leefloner een verblijfplaats in België hebben en beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt. Wie langer dan een week naar het buitenland trekt moet aan het OCMW melden voor hoe lang precies en ook waarom. Het nieuwe voorstel wil zo’n verblijf in het buitenland ook beperken: dat zal - in totaal - hoogstens vier weken per jaar mogen duren. Dat moet het mogelijk maken om hem te begeleiden bij eventuele opleidingen of in de zoektocht naar werk, is de redenering.

Wie toch langer dan vier weken in het buitenland verblijft, kan zijn leefloon voor die periode kwijtspelen. Uitzonderingen zijn mogelijk als het OCMW van oordeel is dat er omstandigheden zijn die een langer verblijf in het buiten rechtvaardigen.

Een gelijkaardige regeling geldt nu al voor werklozen die een uitkering krijgen.

Minister Borsus zal de OCMW’s vragen streng toe te zien op de regels.

Mijn mening:

Volgens mij is deze wet een goede zaak. Het is niet meer dan logisch dat als je een leefloon in België ontvangt, dat je dan ook in België verblijft. Ik begrijp ook wel dat mensen eens graag naar het buitenland reizen, maar ik vind dat vier weken meer dan voldoende is. Hoe is het mogelijk om voor een lange tijd op reis te gaan als je leeft van een minimumloon? Dat de leeflooners als ze op reis gaan zich moeten verantwoorden gaat wat te ver. Je mag op reis gaan zonder dat je jezelf moet verantwoorden, maar niet langer dan vier dagen.

Bron:

www.standaard.be