"Leerkracht is een knelpuntberoep". Althans, zo was het toen ik een aantal jaar geleden in Vorselaar startte aan de lerarenopleiding. Ondertussen is het geen knelpuntberoep meer (toch niet voor elke vakkencombinatie) en dat merk je. Een aantal mensen die ik ken zijn al afgestudeerd en slechts een kleine groep geeft les.

Over een aantal jaar zou er een groot tekort zijn en ik ben er zeker van dat er nu ook nog scholen zijn die leerkrachten nodig hebben. Het probleem is alleen dat de grootste leerkrachttekorten zitten in de steden (bv. Antwerpen of Brussel), maar er zijn gewoonweg niet genoeg mensen die het zien zitten om daar les te geven. Zo ken ik een zeer capabele jongedame die vorig jaar is afgestudeerd als leerkracht Engels/Nederlands. Ze heeft in maar liefst 35 scholen gesolliciteerd, maar ze heeft niets gevonden. De enige plek waar ze niet wilde solliciteren; Antwerpen... En persoonlijk snap ik dat.

Vorselaar biedt ons een heel goede opleiding, dat ga ik zeker niet ontkennen, maar het is gewoon zo dat de opleiding die wij krijgen ons niet voorbereid op lesgeven in de stad. Uiteindelijk is dat helemaal anders; er zijn enorme culturele verschillen met daarbovenop vaak ook een groot niveauverschil. Voeg daar dan nog bij dat sommige klassen héél mondig kunnen zijn. Wij hebben soms ook wel mondige leerlingen in onze klassen, maar ik denk niet dat je dat kan vergelijken.

Daarom denk ik ook dat het interessant zou zijn om meer aandacht in de opleiding te besteden aan omgaan met diversiteit/culturele verschillen, ... of misschien in de opleiding studenten minstens één keer naar een school in een grote stad te sturen. Zo zouden we toch al eens kunnen proeven van lesgeven binnen zo'n cultuur in plaats van onszelf bang te laten maken door de verhaaltjes.

Nogmaals, ik ben echt enorm blij dat ik voor Vorselaar heb gekozen, maar ik denk dat er voor de opleiding op dat vlak nog wat ruimte is om te groeien.