Naar mijn mening maakt Loobuyk nauwelijks een heisa, hij reageert eerder op de gecreëerde heisa die Verhulst en Van Gils op hun naam hebben staan. De wijze waarop zij het Oude Testament behandelden en Mein Kampf hierbij betrokken was lichtjes onwetend. De tijd wanneer het ongepast wordt om kritiek te uiten op geloof, lijkt me een gevaarlijke tijd.

Ik denk dat het voor vele leerlingen toch nog een struikelblok is in hoeverre Bijbelverhalen een realiteit weerspiegelen. Dit geldt niet enkel voor leerlingen, volwassen hebben hier evengoed moeilijkheden mee.
De Bijbel is immers een samenvoeging van feiten en fictie, al is het bijzonder lastig om hier als leek het onderscheid tussen te kunnen maken. Ik denk dat het ook zeker van belang is om als leraar in staat te zijn de minder mooie kant van het Schrift te kunnen toelichten, leerlingen gaan hier immers geheid achter vragen en ik betwijfel of zij genoegen nemen met het antwoord 'niet alles moet je letterlijk nemen'.

Ik ben dan ook wel akkoord met Loobuyk wanneer hij stelt dat religiestudies verankerd zou moeten zijn in ons godsdienstonderwijs. Al stel ik mij hierbij wel de vraag in hoeverre dit steeds praktisch haalbaar is, exegese toepassen -bij wijze van voorbeeld- is moeilijker en tijdsintensiever dan het wellicht klinkt. Ik probeer zelf wel tijdens mijn stage om passages uit de Bijbel zo goed mogelijk toe te lichten en in een duidelijk kader te plaatsen maar eerlijkheidshalve zijn er voldoende passages waaraan ik me liever niet waag.

Eindtermen vanuit de overheid klinkt nog lang niet zo slecht. Deze eindtermen zou ik dan zelf wel eerder invullen vanuit een bestuderend perspectief; kennis vergaren over de multireligiositeit. De eerder levensbeschouwelijke eindtermen lijken me minder evident om vanuit de overheid te sturen. Naast de levensbeschouwelijke meerwaarde die godsdienstlessen te bieden hebben, vind ik dat er minstens evenveel aandacht besteed mag worden aan het begrijpen van de leefwereld. Leerlingen zouden moeten weten waarvoor de andere godsdiensten staan en wat hun geschiedkundige oorsprong is. Dit zijn eerder objectieve inhouden en zouden volgens mij perfect vanuit de overheid gestuurd kunnen worden. Al wil ik hiermee allerminst suggereren dat dit ten koste van het levensbeschouwelijk karakter moet gaan.