4th November 2015, 00:53
|
Registered User
|
|
Geregistreerd op: Sep 2013
Locatie: Merksplas
Posts: 125
|
|
Citaat:
Orgineel gepost door Barst
Tja, Halloween...
Maar als docent in de lerarenopleiding blijf ik steeds kauwen op de vraag: wat zullen dergelijke leraren-in-spe hun toekomstige leerlingen dan gaan vertellen bij afscheid, verdriet en rouw in hun eigen klas? Moet je niet tegelijk als LERAAR empathie kunnen combineren met een vorm van 'haar-op-je-tanden'? Al was het maar om 14 & 15-jarigen tot steun te kunnen zijn, al dan niet met behulp van een ingehouden 'lachen-met-de-dood' zoals Halloween suggereert?
Dergelijk kunnen 'lachen' veronderstelt dan weer erg 'sterke' leerlingen of studenten, zoals Gertjan bv?
|
Ik heb oprecht geen benul of ik me beledigd of gecomplimenteerd moet voelen dus ik ga tactvol 'dank u wel' antwoorden.
Dank u wel!
|