De walvissen die strandden in het Franse Calais, hebben zich mogelijk vrijwillig laten aanspoelen. De dieren worden voor autopsie naar Luik gebracht.

Vier wetenschappers van de universiteit van Luik zijn afgereisd naar het strand van Calais in het noorden van Frankrijk waar maandagochtend tien walvissen waren gestrand. Zeven walvissen zijn omgekomen. De drie andere walvissen, een vrouwtje en twee jongen, werden met het opkomen van de getijden succesvol terug de zee ingestuurd.

De ploeg van walvisexpert Thierry Jauniaux van de faculteit diergeneeskunde van de universiteit van Luik heeft autopsies uitgevoerd op vier van de vissen. De drie andere dieren zullen naar Luik gebracht worden voor een onderzoek naar de oorzaak van hun aanspoelen aan land en de oorzaak van hun overlijden.

De dieren zijn vier meter lang en wegen ongeveer een ton. Aangenomen wordt dat ze tot dezelfde familie behoorden.

Dominant mannetje

Een mogelijke verklaring voor de massale stranding is dat de walvissen zich vrijwillig hebben laten aanspoelen na de dood van een dominant mannetje in de groep. Dat zegt Jacky Karpouzopoulos van het Centrum voor Onderzoek naar Marine Zoogdieren in La Rochelle.

'De groep was op weg naar de Faeröer Eilanden op zoek naar voedsel en om te paren. Het kan zijn dat dit een vrijwillige stranding was, waarbij het dominante mannetje van de groep stierf in zee en de rest van de dieren zijn lichaam zijn gevolgd', aldus de experte.

'We zullen meer weten wanneer we een autopsie hebben uitgevoerd op het mannetje', zegt Karpouzopoulos.

Het is niet duidelijk of de walvissen die terug in het water werden gezet, hun migratie naar het noorden zullen kunnen verderzetten zonder de rest van de groep aan hun zijde.

Walvissen kunnen om verschillende redenen aanspoelen. Mogelijk is ook de menselijke activiteit een oorzaak. Lawaai veroorzaakt door de scheepvaart en andere menselijke bronnen kunnen de dieren in een stresssituatie brengen en hen aanzetten te 'vluchten richting kust'.

Bron: De Knack
http://www.knack.be/nieuws/planet-e...mal-622665.html (geraadpleegd op 03/11/2015)

Mijn mening: vreemd, dat was het eerste wat in me opkwam toen ik deze titel zag verschijnen. Walvissen die zich vrijwillig laten aanspoelen, kunnen we dit dan niet vergelijken met een soort van zelfmoord? Nadat ik het artikel gelezen had, begon ik het al wat meer te begrijpen. Walvissen zijn dieren en dieren hebben ook gevoelens. Onderzoekers denken dat de walvissengroep, na de dood van het dominante mannetje, hem toch zijn blijven volgen en op die manier aangespoeld zijn. Zo onlogisch klinkt het dan toch niet dan. Mensen vergeten vaak dat dieren ook kunnen denken en voelen, net als ons. Onderzoekers zijn het er nog niet over eens of dit wel degelijk de reden is, maar het is een mogelijke oorzaak. Ook denkt men dat menselijke activiteiten een oorzaak kunnen zijn. Het is niet de eerste keer dat de flora en fauna in problemen komt door wat mensen doen. Naar mijn mening wordt hier nog steeds te weinig rekening mee gehouden. We vergeten vaak dat de kleine dingen die wij doen toch grote gevolgen kunnen hebben voor de natuur. Helaas denken mensen dat 'eens' een papiertje op de grond gooien geen kwaad kan, maar jammer genoeg zijn er enorm veel mensen die zo denken waardoor het uiteindelijk toch een hele hoop wordt. Dieren kunnen weinig kapot maken in de natuur. Het zijn wij, de mensen, die dat doen.