Bisschoppen roepen op tot open grenzen en sterk onthaalbeleid voor vluchtelingen
In een dinsdag uitgegeven mededeling stellen de Belgische bisschoppen dat een land, met de duizenden vluchtelingen en migranten aan de deur, geen mensen kan weigeren die echt in nood zijn. 'Onze houding moet er altijd een zijn van onthaal en respect, ongeacht onze verschillen. Onthaal kan niet beginnen met het opleggen van voorwaarden die mensen beangstigen', aldus de bisschoppen.
'Vluchtelingen en gedwongen migranten hebben geen keuze. Zij zoeken veiligheid. Zij mogen niet gedwongen worden te liegen, een verhaal te verzinnen of van godsdienst te veranderen om beter onthaald te worden. De meest kwetsbare mensen moeten voorrang krijgen, niet de economisch meest rendabele mensen.'
De bisschoppen ervaren dagelijks dat de Belgische bevolking bereid is om samen te leven met vluchtelingen en migranten. Dat genereuze klimaat willen zij krachtig ondersteunen. Zij roepen eigenaars, parochies en verenigingen op om leegstaande huizen, appartementen en middelen ter beschikking te stellen. Zij vragen mensen om mee te helpen aan onthaal, ondersteuning, onderwijs en werkopleiding. Als vluchtelingen later kunnen terugkeren, moeten zij van hier kunnen vertrekken met betere kansen, aldus de bisschoppen, die erop vertrouwen dat christenen en vele burgers zo’n engagement samen opnemen. Zij vragen de publieke opinie niet toe te geven aan vrees of onbegrip.
Aan de regeringen en aan de burgers vragen de bisschoppen niet alleen meer financiële middelen, maar ook om alle vormen van kennis te mobiliseren om de oorzaken van gedwongen migratie in de thuislanden te kunnen bestrijden. Ontwikkeling en vrede vereisen internationale samenwerking en overleg. België moet daarin een voortrekker zijn en zijn bijdrage aan landen in ontwikkeling gevoelig optrekken. Die is vandaag immers te klein en staat niet in verhouding tot de welvaart en de capaciteiten van het land, stellen de bisschoppen.
eigen mening
Ik heb bij dit artikel een dubbel gevoel. Enerzijds snap ik dat mensen in nood geholpen moeten worden, maar er is een limiet aan wat ons land aankan. De bevolking zelf mag hier uiteindelijk niet de dupe van worden. Vluchtelingen helpen kost België veel geld, geld dat er waarschijnlijk niet eens is, of dat behoorde tot het pensioen van vele Belgen. Ook vind ik dat zowel de rijken als de Kerk de vluchtelingen onderdak moet bieden. Vele pastoors leven in een grote pastorij, veel te groot voor het aantal bewoners en duur om volledig te verwarmen. Laat vooral diegenen onderdak bieden die zelf plaats te veel hebben en dat financieel aankunnen. Het zou absurd zijn om de vluchtelingen bij grote gezinnen te plaatsen die hier noch plaats, noch tijd voor hebben. Ik heb nog van geen enkele bisschop gehoord die vluchtelingen in huis neemt. Daarbij komt ook nog dat de Kerk helemaal niet zoveel invloed uitoefent in België. De bevolking in België is amper nog gelovig en men zal dan ook eerder luisteren naar wat de Staat zegt. Wanneer de Staat burgers verplicht om vluchtelingen in huis te nemen, pas dan zal dat gebeuren. De bevolking staat hier volgens mij echt niet om te springen.
bron :
http://www.standaard.be/cnt/dmf20151013_01916827 ( geraadpleegd op 13/10/2015) verschenen op 13/10/2015