Ze zeggen steeds: "We trekken de pensioenleeftijd op want de mensen leven langer." Ja, dat is waar. Maar staan we er genoeg bij stil hoe de levenskwaliteit van die mensen erop achteruit is gegaan na "67 jaar" van arbeid. Als zij tot die tijd fulltime zouden moeten gaan werken, en ze beginnen pas te genieten vanaf hun 67 jaar, komen ze tot de constatatie dat ze eigenlijk te oud zijn voor bepaalde dingen. Ook het feit dat de verschrikkelijke ziektes zoals kanker, chronische ziektes, spierziektes, ... nog steeds niet verdwenen zijn. Denk je dat mensen niet gaan nadenken over het leven als je zoiets hebt meegemaakt? Denk je dat je nog veel van die mensen kunt overtuigen om tot hun 67 jaar te werken? Het is zoals Evelyne al zei in haar mening: "Het hangt er ook van af welke job je uitoefent." Als bouwvakker tot je 67 jaar werken, knap voor de mens die dat kan, maar ik weet heel goed dat die fysiek niet zonder kwaaltjes zullen rondlopen. Maar zo is het met de meeste jobs. Zie je bijvoorbeeld al iemand van 67 jaar voor de klas staan? Ze zeggen: "De jeugd houdt je jong." Ja, tot op zekere hoogte. Ik geloof er niet in. Evelyne stelde voor om een oplossing te zoeken voor mensen die bijvoorbeeld ouder zijn dan 55 jaar. Geef hen een dag extra vrij (als zij dat vragen) of laat hen een lichter beroep doen. Ik sluit me hierbij aan want de pensioenleeftijden blijven optrekken, waar eindigt dat?