Al deze bovenstaande vaststellingen hangen natuurlijk grotendeels samen aan stereotypen. Of je daar nu als leerkracht bij stil staat of niet, vaak zal er op sommige vlakken een gelijkaardige situatie optreden als in het artikel. Bijvoorbeeld dat jongens sneller of strenger op hun gedrag worden aangesproken en dat leerlingen die thuis geen Nederlands spreken minder aan het woord komen tijdens klasgesprekken. Hier kan dus niet echt van gelijkheid gesproken worden, maar het is ook niet zozeer vanzelfsprekend om als leerkracht hier iedere keer op te letten. Als ik daarnaast zelf even terugdenk aan mijn eigen tijd in het secundair onderwijs, dan heb ik zeker niets gemerkt van een 'ongelijke' handeling van de leerkracht ten opzichte van de leerlingen. Hiermee wil ik niet zeggen dat dit niet gebeurde, maar eerder dat de meeste leerlingen zich hier zelfs niet eens van bewust zijn en dat men dus geen probleem moet zoeken waar er geen is.

Wat de C-attesten die sneller gegeven worden aan kinderen met een migratieachtergrond betreft, dat is natuurlijk iets helemaal anders. Dat moet door alle scholen nog eens goed bekeken worden. Ik weet niet over welke periode het onderzoek ging, dus ik ga zelf geen overhaaste conclusies trekken. Moest het echter waar zijn, dan faalt het onderwijs in Vlaanderen in één van de belangrijkere pijlers, namelijk gelijkheid.