Al hebben leerkrachten een streng rechtvaardigheidsgevoel, toch zijn ze onbewust strenger voor jongens dan meisjes in het middelbaar onderwijs. Onderwijskundige Els Consuegra (Vrije Universiteit Brussel) merkte in haar doctoraat ook op dat jongens met ouders van een hogere beroepsstatus makkelijker onbestraft blijven voor hun storend gedrag dan andere jongens.

Met behulp van camera’s werd de interactie in de klas geanalyseerd en leerkrachten kregen ook de kans om de opnames van hun eigen les te herbekijken en becommentariëren. 'Uit de studie blijkt dat leerkrachten onbewust en ongewild bijna drie maal zoveel aandacht hebben voor het negatieve gedrag en de negatieve eigenschappen van jongens dan van meisjes', zegt Els Consuegra. 'Uit de analyses van de gedragspatronen van 180 leerlingen blijkt bovendien dat jongens inderdaad meer negatieve feedback krijgen van hun leerkrachten dan meisjes. Ook blijkt dat jongens zich minder gelijkwaardig behandeld voelen door leerkrachten dan meisjes.'

Praten tijdens de les

De negatieve feedback is volgens Consuegra deels terecht, want jongens blijken ook inderdaad meer te roepen en minder op te letten in de klas dan meisjes. 'Maar het storend gedrag van jongens verklaart nog niet alle negatieve interacties tussen leerkrachten en jongens. Meisjes en jongens praten even vaak in de klas, en jongens krijgen hiervoor berispingen, maar meisjes niet. Verder valt ook op dat het vooral de jongens met ouders van hogere beroepsstatus zijn die het minst opletten en die hiermee lijken weg te komen zonder opmerkingen van de leerkracht.'

Uit het onderzoek bleek verder dat meisjes in het algemeen meer participeren in de klasgesprekken, maar dat geldt niet voor meisjes die thuis geen Nederlands spreken met hun ouders. 'Zij steken het minst hun hand op en krijgen het minst vragen van de leerkracht of het minst de beurt om te spreken. Kansen om te spreken in de klas zijn echter voor deze groep leerlingen van cruciaal belang om de taalvaardigheid te verbeteren.'

Onderwijskundige Consuegra adviseert dat toekomstige nascholingstrajecten over hoe om te gaan met diversiteit uitgebreider stilstaan bij de actieve rol die leerlingen zelf spelen in klasinteracties. 'Leerkrachten moeten meer kansen krijgen om bij hun eigen lespraktijk stil te staan en scholen moeten de tijd krijgen om te onderzoeken hoe leerlingen reageren op veranderingen in de lespraktijk.'

Bron: De Standaard - http://www.standaard.be/cnt/dmf20150930_01894798

Mening: Ik vind dat er enkele erg interessante punten aangehaald worden in dit artikel. Uiteraard zal (hopelijk) geen enkele leerkracht met opzet meisjes minder berispen of strenger zijn voor jongens, maar ik kan me wel voorstellen dat dit gebeurt zonder het zelf te beseffen. Ik denk dat velen onder ons onbewust het idee hebben van 'meisjes zijn braaf en letten op, jongens zijn wild en speels', waardoor speels gedrag van jongens ook veel sneller zal opvallen. Dit gedrag versterkt zichzelf uiteindelijk ook: eens een jongen aangesproken op zijn gedrag, wordt hij (onbewust) gelabeld als 'een drukke' en zal je nóg sneller ingrijpen.
Wat ik wél gek vind, is het feit dat de status van de ouders een invloed heeft op de behandeling van kinderen. Als ik terugdenk aan mijn eigen middelbare schooltijd, kan ik mij niet voorstellen dat er veel leerkrachten waren die wisten wat mijn moeder doet of wat haar beroepsstatus was. Evenmin kan ik mij voorstellen dat je dit aan een kind kan merken en op die manier anders reageert.
Een laatste punt dat ik nog wil aanhalen, is het feit dat anderstaligen minder betrokken zijn én minder betrokken worden in groepsgesprekken. Hier heb ik mij zelf ook al schuldig aan gemaakt tijdens stagelessen. Uit 'schrik' dat deze leerlingen niet graag of niet goed zullen antwoorden, heb ik deze gemiddeld gezien toch minder aangeduid dan andere leerlingen. Zeker iets om op te letten.