De mening van M*rel komt in grote lijnen overeen met mijn mening. Voor mij is het niets nieuws dat kinderen zicht steeds op jongere leeftijd zorgen maken over hun lichaam. Je ziet het zelfs in de klaspraktijk. Ik zie kinderen uit het eerste middelbaar die zich kleden, gedragen en opmaken als een 18-jarige. Kinderen (voornamelijk meisjes) uit de klas van mijn nichtje (8 jaar) willen zich niet vuil maken, want dat hoort niet bij een meisje. Kinderen worden van jongs af gepest omdat ze een beetje molliger zijn dan de rest, geen wonder dat deze kinderen eetstoornissen ontwikkelen. Ze schamen zich ervoor, durven het thuis niet te vertellen en proberen het zelf te verwerken (met alle gevolgen van dien). Je zou er van schrikken hoe gemeen kinderen tegenover elkaar kunnen zijn. Als de ouders dan ook nog eens gaan zeggen dat het kind niet te veel meer mag snoepen omdat hij/zij anders te dik wordt en de ouders zelf diëten, ziet het kind vaak geen andere keuze. Diëten hoort bij deze kinderen tot hun leven en ze zullen blijven proberen om zichzelf mooier te maken (door bijvoorbeeld te diëten en overmatig te sporten).
Het percentage aan kinderen dat effectief een eetstoornis ontwikkelt is beperkt, maar elk geval is er één te veel. Daarom vind ik dat hier niet licht overgegaan mag worden.