In tegenstelling tot Laurence ben ik niet verbaasd over het feit dat steeds meer jongeren aankloppen bij het OCMW voor een leefloon. Er zijn steeds meer Belgische gezinnen die het financieel moeilijk hebben en bij gevolg de studies van zoon/dochter niet kunnen betalen. Zelfs het onderhouden van volwassen kinderen wordt steeds moeilijker, waardoor de kinderen beslissen om op zichzelf te gaan wonen. Werken en studeren is een moeilijke combinatie, dus de keuze voor een leefloon is snel gemaakt. Tegenwoordig is hieromtrent ook minder taboe, dus dat vormt eveneens geen remming om ervoor te kiezen. Als het gaan om studenten kan ik het daarom ook goed begrijpen. Langs de andere kant heb ik wel mijn twijfels bij de motieven van afgestudeerden om te kiezen voor een leefloon. Jongeren die niet aan een job geraken kunnen geholpen worden door het ontvangen van een leefloon, maar er zijn eveneens jongeren die niet eens de moeite doen om werk te vinden en vanaf het begin al bij het OCMW gaan aankloppen omdat ze te 'lui' zijn om te gaan werken. Dat vind ik persoonlijk niet kunnen. Ik vind dat een leefloon alleen uit noodzaak toegekend moet worden en niet omdat sommigen geen zin hebben om te werken.