De hervormingen van Delhaize begrijp ik echt niet. Waarom heeft Delhaize banen geschrapt? Omdat de stijging van de winst is gedaald (De winst is dus nog steeds hoger dan vorige jaren).

'Na de hervormingen zal het terug rustig worden!' werd vorig jaar nog tegen het personeel gezegd. Nog geen maand na deze hervormingen komt dan het nieuws over de mogelijke hervorming met Albert Heijn. Waarom zouden de werknemers dan nog de grote baas geloven?

De werknemers zitten met enorm veel vragen: Komen er terug hervormingen? Gaan wij aan een lager loon moeten werken? Gaan we nog wel in onze vertrouwde Delhaize kunnen werken? Blijft onze Delhaize?
Het is dan schrijnend om te zien dat de grote baas met een houding van 'ik ga het hier eens oplossen' verschijnt op de vergadering met de vakbonden, maar in het midden van deze vergadering vertrekt. Het enige wat de vakbonden wilden waren antwoorden. Deze hebben ze niet gekregen.

Ik vind dat in deze situatie nogmaals het belang van de vakbonden zichtbaar is. Zonder vakbond zou men beslissingen kunnen nemen en de werknemer moet gewoon luisteren. Nu hebben ze tenminste een stem.

'Als de grote heer niet gelukkig is, dan is de kleine man ook niet gelukkig. Maar als de kleine man niet gelukkig is, dan moet de grote heer geen wonderen verwachten.' Een uitspraak die velen negeren. Men kan niet verwachten van een arbeider dat hij kan presteren tijdens constante twijfel. Spijtig weten velen van ons dit niet meer en is het enige dat je nog hoort: 'WEG MET DE VAKBONDEN!', tot ze zelf eens beroep op de vakbonden moeten doen...

__________________
When the rich rob the poor, it's called business. When the poor fight back, it's called violence...