Oplossing voor daklozenprobleem? Geef hen een dak

Psycholoog Sam Tsemberis heeft een oplossing voor dakloosheid: hij geeft daklozen onderdak. Klinkt simpel, en dat is het ook, maar het idee zet wel de bestaande logica op zijn kop.

Sam Tsemberis is psycholoog. Een beetje toevallig kwam hij op een revolutionair idee om de daklozen te helpen: hij heeft de daklozen eenvoudigweg een dak gegeven. Dat kan simplistisch lijken, maar daardoor was het probleem van vele daklozen opgelost. "Geef een thuis aan een dakloze en je lost de marginaliteitsproblemen op", verzekert Sam Tsemberis, met wie The Washington Post een ontmoeting had.

Ook experten zijn het erover eens dat de resultaten van de methode verbazend zijn. Zijn methode wordt dan ook al verschillende jaren toegepast in een groot aantal Amerikaanse steden en blijkt uiterst efficiënt en duurzaam. Vorige maand hebben de autoriteiten van de staat Utah zelfs verklaard dat ze het aantal daklozen bijna tot nul herleid hebben.

Huisvesting eerst

Ook al kan het voor een gewone sterveling logisch lijken een dak te geven aan iemand die er geen heeft, is het voor de overheden verre van evident om drugsverslaafden, alcoholici of schizofrenen te huisvesten zonder voorafgaande voorwaarden te eisen. Het is nochtans precies wat Tsemberis voorstelt.

Hulpcentra voor daklozen proberen al jaren beloningssystemen uit te werken: raak af van je verslaafdheid en je krijgt een dak in de plaats. Neem je medicatie en we zullen je raad geven. Het model Tsemberis, "huisvesting eerst", heeft die logica omgedraaid. Volgens de psycholoog heeft een dakloze meer kans om positief te evolueren als hij stabiel gehuisvest is.

Hevig debat

Tsemberis heeft de eerste 139 personen die onmiddellijk opnieuw gehuisvest werden jaren gevolgd. Het bleek dat 85% van die mensen in hun woning zijn gebleven. De psycholoog publiceerde de resultaten van zijn ervaringen in befaamde wetenschappelijke tijdschriften. Hij ontketende daarmee een hevig debat in de hulporganisaties voor daklozen.

Enkele jaren later heeft de federale regering van de VS het model getest op 734 daklozen in 11 steden. Het aantal drugsverslaafden daalde drastisch en de gezondheidskosten verminderden met de helft.

Bovendien kost die methode, hoe vreemd het ook mag lijken, veel minder. In de staat Utah kwamen de gezondheid-, gevangenis- en politiekosten op 20.000 dollar per persoon. Nadat de daklozen opnieuw gehuisvest waren, werd dat bedrag herleid naar 12.000 dollar per persoon.

Knack, 14/05/2015

Eigen mening:
De titel van het artikel vond ik eerst nogal wat stom geformuleerd. Uiteraard is de oplossing voor daklozen om hen ene dak boven hun hoofd te geven. Naarmate ik verder las, werd mijn interesse wel gewekt. Als dit onderzoek zo een goede resultaten heeft, is de oplossing uiteraard heel simpel. Ik geloof hier zeker in. Als iemand een dak boven zijn hoofd krijgt, en wordt geholpen gaan deze mensen sneller op het goede pad komen dan dat je eerst voorwaarden schept zoals stoppen met je verslaving. Voor die mensen is de verslaving vaak het enige waar ze voor leven, en het is moeilijk om daarmee te stoppen en het ook vol te houden. In het dagelijkse leven zie je toch ook als er mensen voor je klaarstaan en je helpen, dat het makkelijker gaat. Als die mensen iets willen terugkrijgen voor hun daad, gaat dit moeilijker.
Er zijn wel enkele struikelblokken. Zoals in het artikel staat is het niet vanzelfsprekend om een dakloze te huisvesten. Zeker in tijden waar mensen het zelf moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen, is dit nog minder vanzelfsprekend.