Ik kan me vinden in het standpunt van de schrijfster van dit artikel. Het is belangrijk dat ook de moslims massaal op straat komen om te betogen tegen geweld in de naam van de islam. Ik vind moorden 'in de naam van Allah' zeer hypocriet en onmenselijk. "Laten we mensen hun leven om zeep brengen in de naam van een ander.", klinkt het in mijn oren. Ze schuiven de schuld af op een ander, op Allah. Ik twijfel sterk dat hij ooit heeft gezegd om aanslagen te plegen en om te moorden.

Waarom is het zo moeilijk om lief te hebben en tolerant te zijn?

Enerzijds denk ik dat dit moeilijk is door de angstcultuur waarin we leven. We maken ons te vlug bang: de onthoofding van James Foley zorgde voor zeer veel ophef, zelfs voor extra veiligheid, terwijl dat helemaal geen rechtstreekse, persoonlijke bedreiging was. We zijn maar bang dat zulke dingen ook bij ons gebeuren, maar die kans is eerder klein. Ik wil hier niet uitsluiten dat ze onbestaande is, we moeten altijd op onze hoede zijn, maar toch denk ik niet dat de politie in Gent nu ineens kogelvrije vesten op bureaus moet dragen. Dit idee vind ik zelfs volkomen ridicuul.

Anderzijds geloof ik dat er door het individualisme en egoïsme veel betogingen zijn tegen moslims. Mensen die niet van verandering en multiculturalisme houden komen op straat om te betogen. De aanslagen op Charlie Hebdo waren natuurlijk brandstof voor deze mensen om hun xenofobie uit te drukken op straat. We willen en kunnen onze stem laten horen, maar we vergeten soms de essentie van de vrijheid van meningsuiting: men moet geen onwaarheden gaan prediken op straat. Het is niet dat sommige moslims 'in de naam van de islam' onheil uithalen dat alle moslims dat doen. Ik hou niet van het zwart-wit denken dat sommige mensen doen. Ik geef toe dat ik ook liever heb dat radicale, fundamentalistische moslims die de westerse maatschappij hekelen terug gaan naar het Oosten. Niemand heeft hen echter verplicht om hier te blijven. Toch wil ik hier geen racistische bedoelingen mee uitdrukken. (Zie, hier bewijs ik maar eens dat wij te snel bang zijn dat men racistisch is als men iets over de islam zegt).

De terreur zal nooit stoppen, maar ik pleit voor een strikt beleid waarin 'mogelijke' terroristen goed in de gaten gehouden moeten worden door de geheime inlichtingen, opdat de kans tot een aanslag zo klein mogelijk wordt. Het is voor mij ondenkbaar dat twee broertjes geseind staan in de VS en de UK en tóch in Frankrijk de boel op stelten kunnen zetten. Wees authentiek, leiders: Niet slechts woorden, maar ook daden. Zorg ervoor dat zulke mensen geen aanslagen kunnen doen als ze gezocht worden in andere landen. Communicatie is de sleutel tot een goed anti-terreurbeleid. Betogingen hebben alleszins weinig zijn, vooral als het een zwart- wit betoging is waarbij men gewoon alle moslims over één kam scheert en men gewoon alle moslims weg wil. Zou dit de oplossing zijn voor alle problemen? Het lijkt me sterk onwaarschijnlijk.