Binnen onze maatschappij wordt er enorm gefocust op prestatie. Wie is het beste in iets? Wie werkt het doeltreffendst? Wie blijft er het langst geconcentreerd? Als werknemer moet je jezelf constant bewijzen. Daarom ervaren we een grote prestatiedruk. We hebben geen tijd om even stil te staan bij onszelf. We moeten doorwerken. Vroeg of laat komt onze vermoeidheid boven. We hebben nood aan pauze. Kunnen we als werkgever niet zorgen dat de werknemers zich goed voelen op hun werk? Het is noodzakelijk de werknemers voldoende te ondersteunen waar nodig. Zo zouden we veel burn-outs voorkomen. Blijkbaar is daar geen tijd voor... Dat moet veranderen, zeker als we kijken naar het toenemend aantal burn-outs in ons land.

Burn-outs worden nu ook verzekerd. Dat blijkt uit een artikel uit De Morgen (15/12/2014). Dat vind ik een goede zaak. Zoniet 'straf' je diegenen met een burn-out twee keer: één keer mentaal en één keer financieel. Als ze geen vergoeding krijgen, zal het des te moeilijker zijn om er bovenop te komen. Het risico bestaat wel dat mensen nogal snel verkondigen dat ze een burn-out hebben. Een jaartje thuis met vergoeding zien ze misschien snel zitten. Dat kan niet de bedoeling zijn. Er moeten grondige testen aan vooraf gaan vooraleer je kan rekenen op de verzekering van een burn-out.