Ik heb een dubbel gevoel bij het artikel. Ik vind in de eerste plaats al de stakingen die er plaatsgevonden hebben en nog zullen plaatsvinden overdreven. Zoals de betoging in Brussel bijvoorbeeld, heel Brussel op stelten gezet, onschuldige mensen gestraft door bv. hun auto's te vernielen etc. Weten de mensen die deelnemen aan dergelijke betoging eigenlijk wel waar ze mee bezig zijn? Zichzelf eerst bezatten en dan maar wat vandalisme plegen, er zijn andere manieren om het parlement iets duidelijk te maken denk ik dan.

Morgen is het een nationale stakingsdag. Iedereen mag dus zelf beslissen hieraan al dan niet deel te nemen. De meningen zijn verdeeld. Er zijn mensen die zullen gaan werken, er zijn er die gaan staken, maar dan is er ook nog de categorie die gewoon een dagje thuis zal blijven. Deze laatste kunnen in vele gevallen niet anders, omdat de poorten van de bedrijven afgesloten zullen worden e.d. Wat het beste is om te doen? Ik zou het niet weten. Ik vind dat het verschil zich voordoet in de verschillende sectoren. Denk bijvoorbeeld maar eens aan het onderwijs. Ouders die gaan werken rekenen er op dat hun kinderen een hele dag naar school kunnen. Nu blijkt dat er heel wat scholen zijn met een tekort aan leerkrachten, waardoor ze beslisten hun deuren gewoon dicht te doen. Stel je maar eens voor dat je als ouder een hele dag moet gaan werken. Waar moet je dan ineens met je kinderen naartoe?

Over de beloning die sommige werkgevers geven aan werknemers die wel zullen komen opdagen is mijn mening ook weer dubbel. Ik begrijp dat de werkgevers dit wel weten te appreciëren, maar dan zullen er zich misschien ook weer gevallen voordoen van pesterijen op het werk. Elkaar bv. beginnen verwijten dat je toch maar bent gaan werken om in een goed daglicht te staan bij de werkgever, het alleen voor de bv. gratis extra's doen, ...