Het aanpakken van zwakke studenten na één semester vind ik persoonlijk zeer drastisch.
Naar mijn mening verdient iedereen een tweede kans. De overstap van het secundair onderwijs naar het hoger onderwijs is niet altijd evident. Je zit niet meer in je vertrouwde leeromgeving. Je komt terecht in grote aula's, waar je dagelijks grote hoeveelheden leerstof zal moeten verwerken. Dit kan dan weer aanpassing van de leerstrategieën vragen. Sommige studenten hebben hier wat meer tijd voor nodig dan andere.

Daarnaast zijn er ook heel wat studenten die de stap nog groter maken door op kot te gaan. De ene student zal hier gemakkelijker mee kunnen omgaan dan de andere, wat ook zijn effect kan hebben op zijn/haar studies. Denk maar aan de studenten die het uitgaansleven gaan verkennen in grootsteden, zoals Antwerpen en Leuven. Er gaat een nieuwe wereld voor hen open. Er zijn immers geen ouders meer die hen een uur opleggen en een oog in het zeil kunnen houden. Ze moeten de eerste maanden een evenwicht trachten te zoeken tussen hun uitgaansleven en schoolleven, wat niet altijd vanzelfsprekend is voor een 18-jarige.

Hiernaast is het ook perfect mogelijk dat iemand zich niet voor de volle 100 procent op zijn studies kan concentreren wegens familiale problemen. Gaan we deze studenten ook na één semester afschrijven?

Uiteraard begrijp ik ook dat ze deze maatregel moeten treffen. Studenten zullen nu bewust langer stilstaan bij hun studiekeuze. Voor-en nadelen zullen ze afwegen om de gepaste studiekeuze te kunnen maken. Meer studenten zullen realistische keuzes maken, met als gevolg dat ze effectief afstuderen. De dag van vandaag zijn er namelijk heel wat studenten die enkele jaren studeren, maar uiteindelijk opgeven en zonder diploma in de maatschappij terecht komen. Deze maatregel zal dit verhinderen, wat de samenleving en de ouders een heleboel geld zal besparen. Maar na één semester vind ik persoonlijk zeer drastisch. Ik denk niet dat je na één semester al een totaalbeeld hebt van een student.